Psalmet 95
1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.
Venez, élevons nos chants à l'Éternel, et nos cris d'allégresse à notre rocher sauveur!
2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.
Présentons-nous à lui avec des louanges, offrons-lui nos joyeux cantiques.
3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.
Car l'Éternel est un grand Dieu, et un Roi grand par dessus tous les dieux;
4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.
Il tient en sa main l'intérieur de la terre, et les trésors des montagnes sont à lui;
5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.
la mer est à lui, Il l'a faite, et ses mains ont formé les continents.
6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.
Venez, adorons et nous prosternons, et nous agenouillons devant l'Éternel, notre créateur!
7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,
Car Il est notre Dieu, et nous le peuple dont Il est le pasteur, le troupeau conduit par sa main. Puissiez-vous aujourd'hui écouter sa voix!
8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,
« N'endurcissez pas votre cœur, comme aux Eaux de la querelle, et dans les jours de la Tentation au désert,
9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.
où vos pères me tentèrent, et me mirent à l'épreuve, quoiqu'ils vissent mes hauts faits.
10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.
Quarante années j'eus cette race en dégoût, et je dis: « C'est un peuple qui a le cœur égaré, et qui ne connaît pas mes voies. »
11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.
Là je fis serment dans ma colère qu'ils n'entreraient point dans mon repos. »
