Psalmet 95
1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.
Venez, chantons avec allégresse à Yahweh! Poussons des cris de joie vers le Rocher de notre salut!
2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.
Allons au-devant de lui avec des louanges, faisons retentir des hymnes en son honneur.
3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.
Car c’est un grand Dieu que Yahweh, un grand roi au-dessus de tous les dieux.
4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.
Il tient dans sa main les fondements de la terre, et les sommets des montagnes sont à lui.
5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.
A lui la mer, car c’est lui qui l’a faite; la terre aussi: ses mains l’ont formée.
6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.
Venez, prosternons-nous et adorons, fléchissons le genou devant Yahweh, notre Créateur.
7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,
Car il est notre Dieu, et nous, nous sommes le peuple de son pâturage, le troupeau que sa main conduit. Oh! si vous pouviez écouter aujourd’hui sa voix!
8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,
N’endurcissez pas votre cœur comme à Mériba, comme à la journée de Massa, dans le désert,
9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.
où vos pères m’ont tenté, m’ont éprouvé, quoiqu’ils eussent vu mes œuvres.
10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.
Pendant quarante ans j’eus cette race en dégoût, et je dis: C’est un peuple au cœur égaré; et ils n’ont pas connu mes voies.
11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.
Aussi je jurai dans ma colère: ils n’entreront pas dans mon repos.
