Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Come! Let us ring out our joy to the Lord, let us merrily shout to our rock of salvation.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Before his face let us come with thanks, with songs of praise let us shout to him.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

For the Lord is a great God, king above all gods.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

In his hand are the depths of the earth, the heights of the mountains are his.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

The sea is his, for he made it: the dry land was formed by his hands.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Come! Let us worship and bow on our knees to the Lord our creator.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

For he is our God; and we are the people he tends, the sheep in his care. If only you would heed his voice today:

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

“Do not harden your hearts as at Meribah, or at Massah, that day in the desert,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

when your ancestors tempted and tried me, though they had seen my deeds.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

“For forty years I was filled with loathing for that generation, so I said: ‘A people with wandering hearts are they, and ignorant of my ways.’

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

So I solemnly swore to them in my anger, that never would they enter my place of rest.”