Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

O come, let us sing to the LORD; Let us raise a voice of joy to the rock of our salvation!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Let us come into his presence with thanksgiving, And sing joyfully to him with psalms!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

For Jehovah is a great God; Yea, a great king over all gods.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

In his hands are the depths of the earth; His also are the heights of the mountains.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

The sea is his, and he made it; The dry land also his hands formed.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

O come, let us worship and bow down! Let us kneel before the LORD, our maker!

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

For he is our God, And we are the people of his pasture and the flock of his hand. O that ye would now hear his voice!

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

“Harden not your hearts as at Meribah [[the strife]], As in the day of temptation [[Massah]] in the wilderness,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Where your fathers tempted me And tried me, although they had seen my works.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Forty years was I offended with that generation: And I said, 'They are a people of a perverse heart, And who have no regard to my ways.'

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

Therefore I sware, in my wrath, That they should not enter into my rest.”