Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

O come, let us sing unto the Lord: let us shout joyfully to the rock of our salvation.

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Let us come before his presence with thanksgiving, and shout joyfully unto him with psalms.

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

For a great God is the Lord, and a great King above all Gods;

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

In whose hand are the deep places of the earth; and whose are the heights of mountains;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Whose is the sea, and who hath made it; and whose hands have formed the dry land.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Oh come, let us prostrate ourselves and bow down: let us kneel before the Lord our Maker.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

For he is our God; and we are the people of his pasture, and the flock of his hand: yea, this day, if ye will hearken to his voice,

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Harden not your heart, as at Meribah, as on the day of the temptation in the wilderness:

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

When your fathers tempted me, proved me, although they had seen my doing.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Forty years long did I feel loathing on that generation, and I said, It is a people of an erring heart; and they truly acknowledged not my ways:

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

So that I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.