Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.