Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

O mogočni Bog maščevanj, Gospod, o mogočni Bog maščevanj, prisvéti!

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Dvigni se, o zemlje sodnik; daj povračilo prevzetnim.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Doklej prevzetni, Gospod, doklej se bodejo radovali prevzetni?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Ustili se in govorili prevzetno, ponašali se vsi, ki delajo krivico?

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Zatirali ljudstvo tvoje, Gospod, in ponižávali tvoje posestvo?

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Morili vdovo in tujca, in ubijali sirote?

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

Govoreč: Ne vidi Gospod, in ne zapazi Bog Jakobov.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Čujte, o najneumnejši v ljudstvu, in najnespametnejši, kdaj bodete razumni?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Ali on, ki je vsadil uho, ali bi on ne slišal? ali on, ki je naredil oko, ali bi ne videl?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Ali on, ki pokori narode, ali bi ne grajal; ki uči ljudî modrosti, ali bi ne spoznal?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Gospod pozna misli človeške, da so zgolj ničemurnost.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Blagor možu, katerega pokoriš, Gospod; in katerega učiš po zakonu svojem.

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Da mu pripraviš pokoj od dnî nadloge, ko se koplje krivičnemu jama.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Ker Gospod ne zavrže ljudstva svojega, in posestva svojega ne zapusti.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Temuč noter do pravice se povrne sodba, in za njo vsi, ki so pravega srca.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Kdo bi bil vstal záme zoper hudodelnike? kdo bi se bil postavil zame zoper one, ki delajo krivico?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Ko bi mi ne bil Gospod, polna pomoč, malo da bi ne bilo življenje moje prebivalo v kraji molčanja.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Ko pravim: Omahuje noga moja, milost tvoja, o Gospod, me podpira.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Ko so mnoge misli moje pri meni, tolažbe tvoje razveseljujejo dušo mojo.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Ali bi se družil s teboj prestol nadlog, njega, ki me nadleguje zoper postavo?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Njih, ki se četoma zbirajo proti pravičnega duši, in obsojajo kri nedolžnih?

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Dà, Gospod mi je za grad, in Bog moj za skalo mojega pribežališča,

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

On obrača proti njim njih krivico, in njih hudobnost jih pokončuje, pokončuje jih Gospod, naš Bog.