Psalmet 94
1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.
Dieu des vengeances, ô Éternel, Dieu des vengeances, fais rayonner ta splendeur!
2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.
Lève-toi, juge de la terre. Châtie les orgueilleux comme ils le méritent!
3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?
Jusques à quand les méchants, ô Éternel, Jusques à quand les méchants triompheront-ils?
4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.
Jusques à quand se répandront-ils en discours insolents. Et se glorifieront-ils, tous les ouvriers d'iniquité?
5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.
Éternel, ils écrasent ton peuple. Et ils oppriment ton héritage.
6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,
Ils tuent la veuve et l'étranger. Et ils mettent à mort les orphelins.
7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.
Puis ils disent: «L'Éternel ne le voit pas; Le Dieu de Jacob n'y fait pas attention!»
8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?
Prenez garde, hommes stupides! Insensés, quand donc ferez-vous preuve d'intelligence?
9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?
Celui qui a planté l'oreille n'entendra-t-il pas? Celui qui a formé l'oeil ne verra-t-il pas?
10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?
Celui qui châtie les nations ne punira-t-il pas. Lui qui enseigne aux hommes la science?
11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.
L'Éternel connaît les pensées de l'homme: Il sait qu'elles sont vaines!
12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,
Heureux, ô Éternel, l'homme que tu instruis, Et à qui tu enseignes ta loi,
13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.
Pour le remplir de paix pendant les mauvais jours. Tandis que se creuse la tombe sous les pas du méchant!
14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.
L'Éternel ne délaissera pas son peuple, Et il n'abandonnera pas son héritage.
15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.
Ses jugements se montreront un jour conformes à la justice. Et tous ceux qui ont le coeur droit s'en réjouiront.
16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?
Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui prendra ma défense contre les ouvriers d'iniquité?
17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.
Si l'Éternel n'eût été mon secours. Bientôt mon âme eût habité le séjour du silence.
18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.
Quand je disais: «Mon pied chancelle» — Ta bonté, ô Éternel, m'a soutenu!
19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.
Quand mon coeur était assiégé de soucis. Tes consolations ont réjoui mon âme.
20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?
Comment pourrais-tu te faire le complice des juges iniques, Qui commettent des crimes au nom de la loi?
21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.
Ils attaquent la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.
22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.
Mais l'Éternel est ma haute retraite; Mon Dieu est le rocher où je trouve un refuge.
23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.
Il fera retomber sur eux leur crime, Et leur perversité même consommera leur ruine. Oui, l'Éternel, notre Dieu, les fera périr.
