Psalmet 94
1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.
Dieu des vindictes, Eternel, Dieu des vindictes, apparais!
2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.
Lève-toi, juge de la terre, inflige un juste châtiment aux orgueilleux.
3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?
Jusques à quand les impies, ô Eternel, jusques à quand les impies triompheront-ils?
4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.
Ils se répandent en discours, parlent avec jactance; ils font les fanfarons, tous ces ouvriers d’iniquité.
5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.
Ton peuple, Eternel, ils l’écrasent, et ils oppriment ton héritage.
6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,
Ils font périr la veuve et l’étranger, ils assassinent les orphelins,
7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.
et ils disent: "l’Eternel ne le voit pas, le Dieu de Jacob n’y fait nulle attention!"
8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?
Ah! réfléchissez donc, ô gens stupides! Et vous, insensés, quand serez-vous sains d’esprit?
9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?
Celui qui a planté l’oreille n’entendrait pas? celui qui a formé l’œil ne verrait point?
10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?
Celui qui châtie les peuples ne demanderait aucun compte, lui qui enseigne la science aux hommes?
11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.
L’Eternel connaît les pensées des mortels, il sait qu’elles sont vanité.
12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,
Heureux l’homme que tu redresses, Eternel, et que tu instruis dans ta loi!
13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.
Tu le mets en sûreté contre des jours de malheur, tandis qu’un abîme se creuse sous les pas du méchant.
14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.
Car le Seigneur ne délaisse pas son peuple, et son héritage, il ne l’abandonne pas.
15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.
Mais son jugement se ramène à l’équité: à lui se rattachent tous les cœurs droits.
16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?
Qui m’assistera pour faire front aux malfaiteurs? Qui m’aidera à tenir tête aux artisans d’iniquité?
17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.
Si l’Eternel n’était mon appui, peu s’en faut que mon âme ne séjournât dans le pays du silence.
18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.
Lorsque je dis: "Mon pied va chanceler", ta grâce, Eternel, vient me soutenir.
19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.
Lorsque les soucis se multiplient dans mon sein, ce sont tes consolations qui remettent mon âme en joie.
20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?
Se peut-il que tu tolères près de toi un trône criminel, qui forge l’iniquité et l’érige en loi?
21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.
Qu’on s’ameute donc contre la vie du juste, qu’on prononce la condamnation du sang innocent:
22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.
l’Eternel est une forteresse pour moi, mon Dieu, un rocher tutélaire.
23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.
Quant à ceux-là, il fait retomber sur eux leur iniquité, il les anéantit pour leur méchanceté; l’Eternel, notre Dieu, les anéantit!
