Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.