Psalmet 94

1 O Perëndi i hakmarrjes, o Zot, Perëndi i hakmarrjeve, shkëlqe.

Bože silný pomst, Hospodine, Bože silný pomst, zastkvěj se.

2 Çohu, o gjykatës i tokës, dhe jepu shpërblimin mëndjemëdhenjve.

Zdvihni se, ó soudce vší země, a dej odplatu pyšným.

3 Deri kur të pabesët, o Zot, deri kur të pabesët do të triumfojnë?

Až dokud bezbožní, Hospodine, až dokud bezbožní budou plésati,

4 Ata vjellin fjalë dhe mbajnë fjalime të paturpshme; të gjithë ata që kryejnë paudhësi flasin me arrogancë.

Žváti a hrdě mluviti, honosíce se, všickni činitelé nepravosti?

5 Ata marrin nëpër këmbë popullin tënd, o Zot, dhe shtypin trashëgiminë tënde.

Lid tvůj, Hospodine, potírati a dědictví tvé bědovati?

6 Vrasin gruan e ve dhe të huajin, dhe vrasin jetimët,

Vdovy a příchozí mordovati, a sirotky hubiti,

7 dhe thonë: “Zoti nuk shikon, Perëndia i Jakobit nuk kupton”.

Říkajíce: Nehledíť na to Hospodin, aniž tomu rozumí Bůh Jákobův?

8 Kërkoni të kuptoni, o njerëz të pamend midis popullit; dhe ju budallenj, kur do të bëheni të zgjuar?

Rozumějte, ó vy hovadní v lidu, a vy blázni, kdy srozumíte?

9 Ai që ka vënë veshin, a nuk dëgjon? Ai që ka formuar syrin, a nuk shikon?

Zdali ten, jenž učinil ucho, neslyší? A kterýž stvořil oko, zdali nespatří?

10 Ai që ndreq kombet, a nuk do t’i dënojë ata, ai që i mëson diturinë njeriut?

Zdali ten, jenž tresce národy, nebude kárati, kterýž učí lidi umění?

11 Zoti i njeh mendimet e njeriut dhe e di që nuk janë veçse kotësi.

Hospodinť zná myšlení lidská, že jsou pouhá marnost.

12 Lum ai njeri që ti ndreq, o Zot, dhe që ti mëson sipas ligjit tënd,

Blahoslavený jest ten muž, kteréhož ty cvičíš, Hospodine, a z zákona svého jej vyučuješ.

13 për t’i dhënë prehje në ditët e fatkeqësisë, deri sa t’i hapet gropa të pabesit.

Abys mu způsobil pokoj před časy zlými, až by za tím vykopána byla bezbožníku jáma.

14 Sepse Zoti nuk ka për të hedhur poshtë popullin e tij dhe nuk ka për të braktisur trashëgiminë e tij.

Neboť neopustí Hospodin lidu svého, a dědictví svého nezanechá,

15 Gjykimi do të mbështetet përsëri mbi drejtësinë, dhe tërë ata që janë të drejtë nga zemra do t’i shkojnë pas.

Ale až k spravedlnosti navrátí se soud, a za ním všickni upřímého srdce.

16 Kush do të ngrihet në favorin tim kundër njerëzve të këqij? Kush do të më dalë krah kundër atyre që kryejnë paudhësi?

Kdož by se byl o mne zasadil proti zlostníkům? Kdo by se byl za mne postavil proti těm, jenž páší nepravost?

17 Në qoftë se Zoti nuk do të më kishte ndihmuar, do të kisha përfunduar shpejt në vendin e heshtjes.

Kdyby mi Hospodin nebyl ku pomoci, tudíž by se byla octla duše má v mlčení.

18 Kur thashë: “Këmba ime ngurron”, mirësia jote, o Zot, më ka përkrahur.

Již jsem byl řekl: Klesla noha má, ale milosrdenství tvé, ó Hospodine, zdrželo mne.

19 Kur një numër i madh shqetësimesh më mbysnin, përdëllimet e tua më jepnin zemër.

Ve množství přemyšlování mých u vnitřnosti mé, tvá potěšování obveselovala duši mou.

20 Do të jetë vallë aleati yt gjykata e padrejtë, që thur padrejtësi në emër të ligjit?

Zdaliž se k tobě přitovaryší stolice převráceností těch, jenž vynášejí nátisk mimo spravedlnost,

21 Ata mblidhen tok kundër të drejtit dhe dënojnë gjakun e pafajshëm.

Jenž se shlukují proti duši spravedlivého, a krev nevinnou odsuzují?

22 Por Zoti është kështjella ime dhe Perëndia im është kalaja në të cilën gjej strehë.

Ale Hospodin jest mým hradem vysokým, a Bůh můj skalou útočiště mého.

23 Ai do të lëshojë mbi ta ligësinë e tyre dhe do t’i bëjë të vdesin për shkak të paudhësisë së tyre; Zoti, Perëndia ynë, do t’i shkatërrojë.

Onť obrátí na ně nepravost jejich, a zlostí jejich zahladí je, zahladí je Hospodin Bůh náš.