Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

Ein Psalm. Ein Lied für den Sabbattag.

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

Köstlich ist es, Jahwe zu danken / Und deinem Namen, o Höchster, zu spielen,

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

Am Morgen deine Huld zu verkünden / Und deine Treu in den Nächten,

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

Zum Zehnsait und zur Harfe, / Zum rauschenden Spiel auf der Zither.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Denn du, Jahwe, hast mich erfreut durch dein Walten, / Deiner Hände Werke lassen mich jauchzen.

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

Wie herrlich, Jahwe, sind deine Taten, / Wie tief sind deine Gedanken!

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

Nur ein geistloser Mensch erkennt das nicht, / Nur ein Törichter sieht es nicht ein.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Sprießen die Frevler auch auf wie Gras, / Blühen auch alle die Übeltäter — / Vernichtet werden sie doch auf immer!

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

Du aber, Jahwe, bist ewig erhaben!

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Denn sieh, deine Feinde, Jahwe, / Sieh, deine Feinde müssen vergehn, / Sich zerstreun alle Übeltäter.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

Mir aber hast du die Kraft des Büffels gegeben, / Ich bin übergossen mit frischem Öl.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Mit Lust hat mein Aug meine Laurer geschaut, / Meiner Feinde Vernichtung vernahm mit Freude mein Ohr.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Der Gerechte wird sprossen wie eine Palme, / Wie eine Zeder des Libanons wachsen.

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

Gepflanzt im Hause Jahwes, / Blühn sie in unsers Gottes Höfen.

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

Sie tragen noch Frucht im Greisenalter, / Saftvoll werden sie sein und frisch, Um zu verkünden: Gerecht ist Jahwe, / Mein Fels, an dem sich kein Tadel findet.