Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

En Psalme, en Sang paa Sabbatens Dag.

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

Det er godt at takke Herren og at lovsynge dit Navn, du Højeste!

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

at kundgøre din Miskundhed om Morgenen og din Sandhed om Natten

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

paa de ti Strenge og paa Psalteren til Harpens Klang.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Thi, Herre! du har glædet mig ved dit Værk; jeg vil synge med Fryd om dine Hænders Gerninger.

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

Herre! hvor store ere dine Gerninger, dine Tanker ere meget dybe.

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

En ufornuftig Mand kender det ikke, og en Daare forstaar ikke dette.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Naar de ugudelige grønnes som en Urt, og alle de, som gøre Uret, blomstre, er det til deres Ødelæggelse stedse og altid.

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

Men du, Herre, er høj evindelig.

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Thi se, dine Fjender, Herre! thi se, dine Fjender skulle omkomme, alle de, som gøre Uret, skulle adspredes.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

Men du ophøjede mit Horn som Enhjørningens; jeg er overgydt med frisk Olie.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Og mit Øje saa paa mine Fjender, mine Øren hørte paa de onde, som opstode imod mig.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Den retfærdige skal grønnes som et Palmetræ, han skal vokse som et Cedertræ paa Libanon.

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

De, som ere plantede i Herrens Hus, de skulle grønnes i vor Guds Forgaarde.

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

De skulle endnu bære Frugt, naar de ere graahærdede, de skulle være saftige og grønne til at forkynde, at Herren er oprigtig, min Klippe, og at der ikke er Uret hos ham.