Psalmet 92

1 Éshtë bukur të kremtosh Zotin, dhe të këndosh lavdet në emrin tënd, o Shumë i Larti;

Žalm a píseň, ke dni sobotnímu. Dobré jest oslavovati Hospodina, a žalmy zpívati jménu tvému, ó Nejvyšší,

2 të shpallësh në mëngjes mirësinë tënde dhe çdo natë besnikërinë tënde,

Zvěstovati každé jitro milosrdenství tvé, a pravdu tvou každé noci,

3 me një harp me dhjetë tela, me lirën dhe me melodinë e qestes.

Při nástroji o desíti strunách, při loutně, a při harfě s písničkou.

4 Duke qenë se ti më ke gëzuar me atë që ke bërë, unë ngazëllohem për veprat e duarve të tua.

Nebo jsi mne rozveselil, Hospodine, skutky svými, o skutcích rukou tvých zpívati budu.

5 Sa të mëdha janë veprat e tua, o Zot, sa të thella janë mendimet e tua!

Jak velicí jsou skutkové tvoji, Hospodine! Velmi hluboká jsou myšlení tvá.

6 Njeriu pa mend nuk i njeh dhe budallai nuk kupton këtë:

Člověk hovadný nezná toho, aniž blázen rozumí tomu,

7 që të pabesët mbijnë si bari, dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi lulëzojnë për t’u shkatërruar përjetë.

Že vyrostají bezbožní jako bylina, a kvetou všickni činitelé nepravosti, aby vyhlazeni byli na věky.

8 Por ti, o Zot, mbetesh i Shkëlqyeri përjetë.

Ty pak, ó Nejvyšší, že na věky jsi Hospodin.

9 Sepse ja, armiqtë e tu, o Zot, sepse ja armiqtë e tu do të vdesin dhe gjithë ata që kryejnë paudhësi do të shpërndahen.

Nebo aj, nepřátelé tvoji, Hospodine, nebo aj, nepřátelé tvoji zahynou; rozptýleni budou všickni činitelé nepravosti.

10 Por ti më ke dhënë forcë të barabartë me atë të buallit, ti me ke vajosur me vaj të freskët.

Můj pak roh vyzdvihneš jako jednorožcův, pokropen budu olejem novým.

11 Dhe sytë e mi kanë për të parë disfatën e armiqve të mi dhe veshët e mi kanë për të dëgjuar disfatën e njerëzve të këqij që ngrihen kundër meje.

I podívá se oko mé na ty, jenž mne špehují, a o těch nešlechetnících, jenž proti mně povstávají, ušima svýma uslyším.

12 I drejti do të lulëzojë si palma, do të rritet si kedri i Libanit.

Spravedlivý jako palma kvésti bude, a jako cedr na Libánu rozloží se.

13 Ata që janë mbjellë në shtëpinë e Zotit do të lulëzojnë në kopshtet e Perëndisë tonë.

Štípení v domě Hospodinově v síňcích Boha našeho kvésti budou.

14 Do të japin fryte edhe në pleqëri, do të jenë të lulëzuar dhe të blertë,

Ještě i v šedinách ovoce ponesou, spanilí a zelení budou,

15 për të shpallur që Zoti është i drejtë; ai është Kështjella ime dhe nuk ka asnjë padrejtësi tek ai.

Aby to zvěstováno bylo, že přímý jest Hospodin, skála má, a že nepravosti žádné při něm není.