Psalmet 91

1 Kush banon në strehën e Shumë të Lartit, pushon në hijen e të Plotfuqishmit.

Den, som bor i den Højestes Skjul, han skal blive om Natten i den Almægtiges Skygge.

2 Unë i them Zotit: “Ti je streha ime dhe kështjella ime, Perëndia im, të cilit i besoj”.

Jeg siger til Herren: Du er min Tillid og min Befæstning, min Gud, paa hvem jeg forlader mig.

3 Me siguri ai do të të çlirojë nga laku i gjuetarit të shpendëve dhe nga murtaja vdekjeprurëse.

Thi han skal fri dig fra Fuglefængerens Snare, fra Fordærvelsens Pest.

4 Ai do të të mbulojë me pendët e tij dhe do të gjesh strehë nën krahët e tij; besnikëria e tij do të të shërbejë si mburojë dhe parzmore.

Han skal dække dig med sine Vingefjedre, og du skal finde Ly under hans Vinger; hans Sandhed er Skjold og Panser.

5 Ti nuk do të kesh frikë nga tmerri i natës, sa nga shigjeta që fluturon ditën,

Du skal ikke frygte for Rædselen om Natten, for Pilen, som flyver om Dagen,

6 as nga murtaja që endet në terr, as nga shfarosja që bën kërdinë në mesditë.

for Pest, som farer frem i Mørket, for Sot, som raser om Middagen.

7 Një mijë do të bien në krahun tënd dhe dhjetë mijë në të djathtën tënde, por aty nuk do të të afrohet.

Om tusinde falde ved din Side og ti Tusinde ved din højre Haand, skal det dog ikke komme nær til dig.

8 Mjafton që ti të këqyrësh me sytë e ty dhe do të shikosh shpërblimin e të pabesëve.

Du skal kun skue det med dine Øjne, og se, hvorledes der betales de ugudelige.

9 Duke qenë se ke thënë: “O Zot, ti je streha ime, dhe e ke bërë Shumë të Lartin strehën tënde,

— Thi du, Herre! er min Tillid; — den Højeste har du gjort til din Bolig.

10 nuk do të të gjejë asnjë e keqe, asnjë plagë nuk do t’i afrohet çadrës sate.

Dig skal intet ondt vederfares, og der skal ingen Plage komme nær til dit Telt.

11 Sepse ai do të urdhëroi Engjëjt e tij të të ruajnë në të gjitha rrugët e tua.

Thi han skal befale sine Engle om dig at bevare dig paa alle dine Veje.

12 Ata do të të mbajnë në duart e tyre, me qëllim që këmba jote të mos pengohet nga ndonjë gur.

De skulle bære dig paa Hænderne, at du ikke skal støde din Fod paa nogen Sten.

13 Ti do të ecësh mbi luanin dhe gjarpërin helmues, do të shkelësh luanin e vogël dhe kuçedrën.

Paa Løve og Øgle skal du træde, du skal nedtræde den unge Løve og Dragen.

14 Duke qenë se ai ka vënë mbi mua dashurinë e tij, unë do ta çliroj dhe do ta çoj lart në vend të sigurt, sepse ai njeh emrin tim.

„Efterdi han har holdt sig til mig, saa vil jeg udfri ham; jeg vil ophøje ham; thi han kender mit Navn.

15 Ai do të më kërkojë dhe unë do t’i përgjigjem; do të jem me të në fatkeqësi; do ta çliroj dhe do ta përlëvdoj.

Han skal paakalde mig, og jeg vil bønhøre ham, jeg er hos ham i Nød, jeg vil fri ham og herliggøre ham.

16 Do ta ngop me jetë të gjatë dhe do t’i tregoj shpëtimin tim.

Jeg vil mætte ham med et langt Liv og lade ham se min Frelse.‟