Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Oración de Moisés, varón de Dios. Oh Señor, Tú eres de generación en generación.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Antes que los montes fuesen engendrados, y naciesen la tierra y el orbe, y desde la eternidad hasta la eternidad, Tú, oh Dios, eres.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Tú reduces a los mortales al polvo, y les dices: “Reintegraos, hijos de Adán.”

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Así como mil años son a tus ojos lo que el día de ayer, una vez que ha pasado, y lo que una vigilia de la noche,

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

así (a los hombres) los arrebatas, y son como un sueño matutino, como la hierba verde;

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

que a la mañana está en flor y crece, y a la tarde es cortada y se seca.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Así también nos consumimos a causa de tu ira, y estamos conturbados por tu indignación.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Has puesto ante tus ojos nuestros delitos, y a la luz de tu rostro nuestros pecados ocultos,

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

porque todos nuestros días declinan por efecto de tu ira, nuestros días pasan como un suspiro.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Los días de nuestra vida son en suma setenta años, y en los robustos, ochenta; y los más de ellos son pena y vanidad, porque pronto han pasado y nos volamos.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

¿Quién pesa según el temor que te es debido la vehemencia de tu ira y tu indignación?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Enséñanos a contar nuestros días, para que lleguemos a la sabiduría del corazón.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Vuélvete, Yahvé —¿hasta cuándo?— y sé propicio a tus siervos.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Sácianos con tu misericordia desde temprano, para que nos gocemos y nos alegremos todos nuestros días.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Alégranos por los días en que nos humillaste, por los años en que conocimos la desventura.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Manifiéstese a tus siervos tu obra, y a sus hijos tu gloria.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

Y la bondad del Señor, nuestro Dios, sea sobre nosotros; y conduce Tú las obras de nuestras manos, [para que prospere la obra de nuestras manos].