Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

A prayer of Moses, the man of God. Lord, you have been a home to us one generation after another.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before the mountains were born, or the earth and the world were brought forth, from everlasting to everlasting you are God.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

You bring us back to the dust, you summon mortals to return.

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

For you see a thousand years as the passing of yesterday, as a watch in the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Your floods sweep them away; they are like a dream, or like grass which sprouts in the morning,

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

which blossoms and sprouts in the morning, but by evening is cut and withered.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

For your anger consumes us, the heat of your wrath confounds us.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Our sins you have set before you, our secrets in the light of your face.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

For through your wrath our days are declining, we bring our years to an end as a sigh.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

The span of our life is seventy years, or, if we are strong, maybe eighty; yet is their breadth but empty toil, for swiftly they go, and we fly away.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Who lays to heart the power of your anger? Or who stands in reverent awe of your wrath?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

O teach us to count our days so our minds may learn wisdom.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Return, O Lord; why so long? Relent on your servants.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Grant us your love to the full in the morning, that all our days we may shout for joy.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Make us glad for the days you have humbled us, for the evil years we have seen.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Let your servants see you in action, show your majesty to their children.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

Let the grace of the Lord our God be upon us, uphold what our hands are striving to do.