Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
Eu te louvarei, Senhor, com todo o meu coração; contarei todas as tuas maravilhas.
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
Em ti me alegrarei e saltarei de prazer; cantarei louvores ao teu nome, ó Altissimo.
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
Porquanto os meus inimigos voltaram para traz, cairam e pereceram diante da tua face.
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
Pois tu tens sustentado o meu direito e a minha causa; tu te assentaste no tribunal, julgando justamente.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Reprehendeste as nações, destruiste os impios; apagaste o seu nome para sempre e eternamente.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Oh! inimigo! acabaram-se para sempre as assolações; --e tu arrazaste as cidades, e a sua memoria pereceu com ellas.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
Mas o Senhor está assentado perpetuamente; já preparou o seu tribunal para julgar.
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
Elle mesmo julgará o mundo com justiça; fará juizo aos povos com rectidão.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
O Senhor será tambem um alto refugio para o opprimido; um alto refugio em tempos de angustia.
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
E em ti confiarão os que conhecem o teu nome; porque tu, Senhor, nunca desamparaste aos que te buscam.
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Cantae louvores ao Senhor, que habita em Sião; annunciae entre os povos os seus feitos.
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
Pois quando busca derramamento de sangue, lembra-se d'elles; não se esquece do clamor dos miseraveis.
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
Tem misericordia de mim, Senhor, olha para a minha miseria, que soffro d'aquelles que me aborrecem; tu que me levantas das portas da morte,
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
Para que eu conte todos os teus louvores nas portas da filha de Sião, e me alegre na tua salvação.
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
As gentes enterraram-se na cova que fizeram; na rede que ocultaram ficou preso o seu pé.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
O Senhor é conhecido pelo juizo que fez; enlaçado foi o impio nas obras de suas mãos (Higgaion, Selah)
Os impios serão lançados no inferno, e todas as gentes que se esquecem de Deus. (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Porque o necessitado não será esquecido para sempre, nem a expectação dos miseraveis perecerá perpetuamente.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Levanta-te, Senhor; não prevaleça o homem; sejam julgadas as gentes diante da tua face.
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
Põe-os em medo, Senhor, para que saibam as nações que não são mais do que homens (Selah)
