Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
Al maestro del coro. In sordina. Salmo. Di Davide. Loderò il Signore con tutto il cuore e annunzierò tutte le tue meraviglie.
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
Gioisco in te ed esulto, canto inni al tuo nome, o Altissimo.
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
Mentre i miei nemici retrocedono, davanti a te inciampano e periscono,
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
perché hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; siedi in trono giudice giusto.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Hai minacciato le nazioni, hai sterminato l'empio, il loro nome hai cancellato in eterno, per sempre.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Per sempre sono abbattute le fortezze del nemico, è scomparso il ricordo delle città che hai distrutte.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
Ma il Signore sta assiso in eterno; erige per il giudizio il suo trono:
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
giudicherà il mondo con giustizia, con rettitudine deciderà le cause dei popoli.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
Il Signore sarà un riparo per l'oppresso, in tempo di angoscia un rifugio sicuro.
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
Confidino in te quanti conoscono il tuo nome, perché non abbandoni chi ti cerca, Signore.
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Cantate inni al Signore, che abita in Sion, narrate tra i popoli le sue opere.
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
Vindice del sangue, egli ricorda, non dimentica il grido degli afflitti.
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
Abbi pietà di me, Signore, vedi la mia miseria, opera dei miei nemici, tu che mi strappi dalle soglie della morte,
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
perché possa annunziare le tue lodi, esultare per la tua salvezza alle porte della città di Sion.
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
Sprofondano i popoli nella fossa che hanno scavata, nella rete che hanno teso si impiglia il loro piede.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
Il Signore si è manifestato, ha fatto giustizia; l'empio è caduto nella rete, opera delle sue mani.
Tornino gli empi negli inferi, tutti i popoli che dimenticano Dio. (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Perché il povero non sarà dimenticato, la speranza degli afflitti non resterà delusa.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Sorgi, Signore, non prevalga l'uomo: davanti a te siano giudicate le genti.
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
Riempile di spavento, Signore, sappiano le genti che sono mortali.
