Psalmet 9
1 Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.
Pakai kalungthim pumpin nangma thangvah ing-kate. Thil loupi nabol ho hi seiphongle-inge.
2 Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.
Nangma jal a kipana a kadimset ding ahi. Namin in vahchoi la sang e, O Pakai Hatchungnung.
3 Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.
Nang nahung dindoh teng kagal mite anungjam jiuvin, akiseplhu vin na angsunga athiden jitaove.
4 Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.
Ajeh chu nangin kadih nalam a thu neitan pehin, navan laltouna’a kon’in thu adih’in nahin tan e.
5 Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.
Nangman namtin vaipi nalethuh in migiloute nasu-mang’in, amin’u tonsot’a din nathai mangtai.
6 Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.
Melmate chu nangin a-itih’a dingin nasumang in, khopi nasuh mang ho jong tun suhmil’in aumgam-tauve.
7 Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.
Ahinlah Pakai hi tonsot leng ahin, thutanna dingin alaltouna atungdoh’in ahi.
8 Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.
Aman leiset hi thudih’a achungthu atan a, namtin vaipi chunga hi dihtah’a vai ahop ding ahi.
9 Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.
Pakaihi bolgentheija umho dinga hoidohna ahin, hahsatna nikho hoa dinga kicholdona kulpi ahi.
10 Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.
Namin heho jousen nahin tahsan ui, ajeh chu, O Pakai nangin nangma holte chu nadalha ngaipoi.
11 Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.
Jerusalem’a vaihom Pakai vahchoinan lasauvin. Suhmil theilou atohdoh ho namtin jah a seiphongun.
12 Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.
Ajeh chu aman tolthat ho aphu alahjin, panpi beiho apanpin ji. Aman migentheiho kana jong nahsah mon akoijipoi.
13 Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,
Neikho to teijin O Pakai; eibose teuvin ichan a eisuh genthei u hitam, thina kokhuh a kon’in neiloidoh’in.
14 me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.
Zion chanu kelkot phunghoa lhangphong tah’a kathangvah theina dingin neihuhdoh’in, chutengleh neihuh doh jal a kakipa thanom ding ahi.
15 Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.
Midangho lhahlut nadia asem u kokhuh a chun Namtin vaipi alhalut un, athang kam uva chun amaho keng joh a ohtai.
16 Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud, Sela)
Pakai hi athutan dihna’a kon’in akilangdoh jin: Migilouho vang amaho thang-kamna’a a-ohden jiuvin ahi. (Selah)
Migilouho vang lhankhuh a lhalut untin, hichu Pathen nahsah lou namtin vaipiho chuna vhu got na jong ahi. (Sheol h7585)
18 Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.
Ahinlah panpi ngaichaho chu nahsahmoa umjom jing loudiu: chule migenthei te kinepna jong tonsot'a suhmil-a umlou ding ahi.
19 Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.
Hungthou vin, O Pakai! Mihemho kinoise sah-hih beh’in! Nangma ginglou namtin vaipi ho chungthu hi tanin!
20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)
Ama hohi tijatnan lungkham sah’in, O Pakai. Namtin vaipi hi mihem maimai ahiu kihetdoh sah’in.
