Psalmet 88
1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
A Song, a Psalm of the sons of Korah; for the Chief Musician; set to Mahalath Leannoth. Maschil of Heman the Ezrahite. O LORD, the God of my salvation, I have cried day and night before thee:
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Let my prayer enter into thy presence; incline thine ear unto my cry:
For my soul is full of troubles, and my life draweth nigh unto Sheol. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
I am counted with them that go down into the pit; I am as a man that hath no help:
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Cast off among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more; and they are cut off from thy hand.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Thou hast laid me in the lowest pit, in dark places, in the deeps.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. (Selah)
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Thou hast put mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Mine eye wasteth away by reason of affliction: I have called daily upon thee, O LORD, I have spread forth my hands unto thee.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
Wilt thou shew wonders to the dead? shall they that are deceased arise and praise thee? (Selah)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in Destruction?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
But unto thee, O LORD, have I cried, and in the morning shall my prayer come before thee.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
LORD, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Thy fierce wrath is gone over me; thy terrors have cut me off.
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
They came round about me like water all the day long; they compassed me about together.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.
