< Psalmet 88 >

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
“A psalm of the sons of Korah. For the leader of the music. Upon wind instruments. A psalm of Heman, the Ezrahite.” O LORD, God of my salvation! To thee do I cry by day, And by night is my prayer before thee!
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Let my supplication come before thee; Incline thine ear to my cry!
3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)
For my soul is full of misery, And my life draweth near to the underworld. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
I am counted with those who are going down to the pit; I am like one who hath no strength.
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
I am left to myself among the dead, Like the slain who lie in the grave, Whom thou no more rememberest, And who are cut off from thy [[protecting]] hand.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Thou hast placed me in a deep pit, In a dark and deep abyss.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Thy wrath presseth hard upon me, And thou afflictest me with all thy waves! (Pause)
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Thou hast put mine acquaintances far from me, Yea, thou hast made me their abhorrence: I am shut up, and cannot go forth.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Mine eyes languish by reason of my affliction. I call upon thee daily, O LORD! To thee do I stretch out my hands!
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
Canst thou show wonders to the dead? Shall the dead arise, and praise thee? (Pause)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
Shall thy goodness be declared in the grave, Or thy faithfulness in the place of corruption?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
Shall thy wonders be known in the dark, And thy justice in the land of forgetfulness?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
To thee do I cry, O LORD! In the morning doth my cry come before thee.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
Why, O LORD! dost thou cast me off? Why hidest thou thy face from me?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
I have been afflicted and languishing from my youth; I suffer thy terrors, and am distracted.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Thy fierce wrath overwhelmeth me; Thy terrors utterly destroy me.
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
They surround me daily like water; They compass me about together.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Lover and friend hast thou put far from me; My acquaintances are withdrawn from my sight.

< Psalmet 88 >