Psalmet 88

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

Pjesma. Psalam. Sinova Korahovih. Zborovođi. Po napjevu “Bolest”. Za pjevanje. Poučna pjesma. Ezrahijca Hemana. Jahve, Bože moj, vapijem danju, a noću naričem pred tobom.

2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

Neka dopre do tebe molitva moja, prigni uho k vapaju mome.

3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)

Jer mi je duša zasićena patnjama, moj se život bliži Podzemlju. (Sheol h7585)

4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

Broje me k onima što u grob silaze, postadoh sličan nemoćniku.

5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

Među mrtvima moj je ležaj, poput ubijenih što leže u grobu kojih se više ne spominješ, od kojih si ustegao ruku.

6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

Smjestio si me u jamu duboku, u tmine, u bezdan.

7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

Teško me pritišće ljutnja tvoja i svim me valima svojim prekrivaš.

8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

Udaljio si od mene znance moje, Óučini da im gnusan budem: zatvoren sam, ne mogu izaći.

9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

Od nevolje oči mi gasnu: vapijem tebi, Jahve, iz dana u dan, za tobom ruke pružam.

10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

Zar na mrtvima činiš čudesa? Zar će sjene ustati i hvaliti tebe?

11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

Zar se u grobu pripovijeda o tvojoj dobroti? O vjernosti tvojoj u Propasti?

12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

Zar se u tmini objavljuju čudesa tvoja i tvoja pravda u Zaboravu?

13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

Ipak ja vapijem tebi, Jahve, prije jutra molitvom te pretječem.

14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

Zašto, Jahve, odbacuješ dušu moju? Zašto sakrivaš lice od mene?

15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

Bijedan sam i umirem već od dječaštva, klonuh noseći tvoje strahote.

16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

Preko mene prijeđoše vihori tvojega gnjeva, strahote me tvoje shrvaše,

17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

okružuju me kao voda sveudilj, optječu me svi zajedno.

18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

Udaljio si od mene prijatelja i druga: mrak mi je znanac jedini.