Psalmet 88
1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
O Pakai, eihuhhing’a ka Pathen, sunleh nangma kakou in, jan leh nakom kahin nailut ji e.
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Tun kakouna neijah peh’in lang katona neisan peh’in.
Ajeh chu kahin khohi boina adim in, thinan eikainai chehcheh e. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
Athisa bang bep kahitai, mithahat tah khat athahat na bei nungsang bep kahitai.
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Amahon mithi lah’a eidalha uvin lhan ah mithi lup’in kalum e. Keima hi suhmil in kaum tai, nami kaihoina a kon in eiki lamang tai.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Nang in kotong noinung pen athim pen ah neison lha e.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Nalung han na gihtah chun eidelphan, hichu twi kinong bangin akinong’in eichup tai.
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Keima hi doumah in neisem in kagol kapai ho neidelmang peh gamtai. Keima hi thang’ah ka-oh in kiteldoh theilouvin kaum e.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Kamit lhin kamit achupmin kho muthei louvin kaum e. O Pakai niseh’in na panpina kathum in nami lungsetna ngaichan kakhut teni kahin sange.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
Nathil kidang bol hohi mithi dinga phachom ding hinam? Mithi hungthodoh a nathangvah theiding hinam?
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
Lhankhuh a kon in amahon nami ngailutna longlou hi ahin phongdoh theina diuvem? Suhmangna mun’a umhon nakitah nahi aphongdoh theina diuvem?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
Muthim’in nathilbol kidang hohi aseiphong nadiuvem? Thil suhmil delna gam'a umhon na chonphat na hochu aseiphong theina diuvem?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
O Pakai nangma kakouve, niseh-a nakom a katao jingding ahi.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
O Pakai, ibola kei nei paidoh hitam? Ibol a kei a kon a naki heimang hitam?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
Kakhang don lai a pat a, kanatna hin thina komcha eina lhutsa ahitan, nagim neina masanga hin thabei leh lungkham tah’in kading e.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Nalunghan na tijat umtah chun eilonvuh’in, tijat naumna chun eithabei sah e.
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
Hiche hochun sun nilhum in twisoh bangin kavel a eilon khum un ahi. Muthimhi kakinai pipen kagol in apang un ahi.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
