Psalmet 88

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

Песен, псалом за Кореевите потомци. За първия певец, по наскърбително боледуване. Поучение на Емана Езраева. Господи Боже Спасителю мой, И денем и нощем съм викал пред Тебе

2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

Нека дойде молитвата ми пред Твоето присъствие; Приклони ухото Си към вика ми.

3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)

Защото се насити душата ми на бедствия, И животът ми се приближи до преизподнята. (Sheol h7585)

4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

Считан съм с ония, които слизат в рова; Станах като човек, който няма помощ,

5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

Изхвърлен между мъртвите, Като убитите, които лежат в гроба, За които Ти не се сещаш вече, И които са отсечени от ръката Ти.

6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

Положил си ме в най-дълбокия ров, В тъмни места, в бездните.

7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

Натегна на мене Твоят гняв, И с всичките Си вълни Ти си ме притиснал. (Села)

8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

Отдалечил си от мене познатите ми; Направил си ме гнусен на тях; Затворен съм, и не мога да изляза.

9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

Окото ми чезне от скръб; Господи, Тебе съм призовавал всеки ден, Простирал съм към Тебе ръцете си.

10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

На мъртвите ли ще покажеш чудеса? Или умрелите ще станат и ще Те хвалят? (Села)

11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

В гроба ли ще се прогласява Твоето милосърдие, Или в мястото на погибелта

12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

Ще се познаят ли в тъмнината чудесните Ти дела, И правдата Ти в земята на забравените?

13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

Но аз към Тебе, Господи, извиках; И на ранина молитвата ми ще Те предвари.

14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

Господи, защо отхвърли душата ми? Защо криеш лицето Си от мене?

15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

От младини съм угнетен и бера душа; Търпя твоите ужаси, и в изумление съм.

16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

Гневът Ти мина върху мене; Страхотиите Ти ме отсякоха.

17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

Като води ме обикалят цял ден, Купно ме окръжават.

18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

Отдалечил си от мене любим и приятел; Познатите ми са мрак.