Psalmet 83
1 O Perëndi, mos rri në heshtje! Mos mbyll gojën, mos rri i qetë, o Perëndi!
A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!
2 Sepse, ja, armiqtë e tu po ziejnë dhe ata që të urrejnë ngrenë kokën.
For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;
3 Thurrin gracka kundër popullit tënd dhe bëjnë komplote kundër atyre që ti mbron.
Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.
4 Ata thonë: “Ejani t’i shkatërrojmë si komb, emri i Izraelit të mos kujtohet më”.
They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.
5 Sepse kanë komplotuar së bashku me një mendje dhe kanë lidhur një besëlidhje kundër teje.
For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—
6 Çadrat e Edomit dhe Ismaelitët, Moabi dhe Hagarenët,
The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;
7 Gebali, Amoni dhe Amaleku, Filistia me banorët e Tiros;
Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;
8 dhe Asiria është bashkuar me ta për të ndihmuar bijtë e Lotit. (Sela)
Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)
9 Vepro me ta ashtu si bëre me Madianin, me Siseran dhe me Jabinin pranë përroit të Kishonit,
Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;
10 të cilët u shkatërruan në Endor dhe u bënë si pleh për tokën.
They perished at En-dor, They become manure for the soil!
11 Bëj që krerët e tyre të jenë si Orebi dhe Zeebi, dhe tërë princat e tyre si Zebahu dhe Tsalmuna,
Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:
12 sepse ata thanë: “Të shtiem në dorë kullotat e Perëndisë”.
Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!
13 O Perëndia im, bëji njëlloj si pluhuri i vorbullës, si kashta në mëshirë të erës.
O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;
14 Ashtu si zjarri djeg pyllin dhe flaka gllabëron malet,
As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,
15 kështu ndiqi me furtunën tënde dhe trëmbi me uraganin tënd.
So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:
16 Mbulo fytyrat e tyre me turp, me qëllim që të kërkojnë emrin tënd, o Zot.
Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;
17 U turpërofshin dhe u tmerrofshin përjetë, u ngatërrofshin dhe vdekshin;
Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:
18 dhe ta dijnë se ti vetëm, që quhesh Zoti, je Shumë i Larti mbi gjithë dheun.
That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.
