Psalmet 81

1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

Asafa dziesma, dziedātāju vadonim uz Ģittit. Dziediet priecīgi Dievam, mūsu stiprumam, gavilējiet Jēkaba Dievam.

2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

Uzdziedat dziesmas un dodiet šurp bungas, mīlīgas kokles ar stabulēm.

3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

Pūtiet trumetes jaunā mēnesī, pilnā mēnesī, mūsu svētku laikā.

4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

Jo tas ir likums iekš Israēla, tiesa no Jēkaba Dieva.

5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

To Viņš licis par liecību iekš Jāzepa, kad izgāja pār Ēģiptes zemi, kad es dzirdēju valodu, ko nesapratu.

6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

“Viņa kamiešiem Es esmu atņēmis nastu, un viņa rokas atsvabinājis no nestavas.

7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

Kad tu Mani piesauci bēdās, tad Es tevi izglābu; Es tevi paklausīju, paslēpies pērkona padebešos, Es tevi pārmanīju pie bāršanās ūdens.

8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

Klausāties, Mani ļaudis, Es jums došu liecību; Israēl, kaut tu Mani klausītu!

9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

Lai tavā starpā nav cita Dieva, un tev nebūs pielūgt svešu Dievu.

10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

Es esmu Tas Kungs, tavs Dievs, kas tevi izvedis no Ēģiptes zemes; atplet savu muti, lai Es to pildu.

11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

Bet Mani ļaudis neklausa Manu balsi un Israēlim Manis negribās.

12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

Tad Es tos arī esmu pametis viņu cietam sirds prātam, ka tie staigā pēc saviem padomiem.

13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

Kaut Mani ļaudis Man klausītu, un Israēls staigātu uz Maniem ceļiem!

14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

Es pazemotu viņu ienaidniekus drīz un grieztu Savu roku pret viņu spaidītājiem.

15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

Kas To Kungu ienīst, tiem bija Viņam padoties, tad tie mūžīgi pastāvētu.

16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.

Un Viņš tos barotu ar briedušiem kviešiem, un ar medu no akmens kalna Es tevi pieēdinātu.”