Psalmet 81
1 I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.
To the Chief Musician. On "the Gittith." Asaph’s. Shout ye for joy, unto God our strength, Sound the note of triumph, to the God of Jacob;
2 Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.
Raise a melody, and strike the timbrel, The lyre so sweet, with the harp:
3 I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.
Blow, at the new moon, the horn, At the full moon, for the day of our sacred festival:
4 Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.
For, a statute to Israel, it is, A regulation, by the God of Jacob;
5 Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;
A testimony in Joseph, he appointed it, When he went forth over the land of Egypt: A language I liked not, used I to hear;
6 “O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.
I took away, from the burden, his shoulder, his hands, from the clay, were set free.
7 Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)
In distress, thou didst cry, and I delivered thee, —I answered thee, within a hiding-place of thunder, I proved thee by the waters of Meribah. (Selah)
8 Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!
Hear, O my people, and I will adjure thee, O Israel, if thou wilt hearken unto me!
9 Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.
There shall not be, within thee, a foreign GOD, —Neither shalt thou bow down to a strange GOD:
10 Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.
I, Yahweh, am thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt, —Open wide thy mouth, that I may fill it.
11 Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.
But my people, hearkened not, unto my voice, Even, Israel, inclined not unto me.
12 Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.
So then I let them go on in the stubbornness of their own heart, They might walk in their own counsels!
13 Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!
If, my people, were hearkening unto me, [If, ] Israel, in my ways, would walk,
14 Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.
Right soon, their foes, would I subdue, And, against their adversaries, would I turn my hand:
15 Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.
The haters of Yahweh, should come cringing unto him, Then let their own good time be age-abiding!
16 Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi”.
Then would he feed them from the marrow of the wheat, Yea, out of the rock—with honey, would I satisfy thee.
