Psalmet 78

1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

Escucha, pueblo mío, mi instrucción. Inclina tus oídos a las palabras de mi boca.

2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

Abriré mi boca en proverbio. Declararé dichos de antaño de difícil comprensión,

3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

Los cuales oímos y conocimos. Nos los relataron nuestros antepasados.

4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

No los encubriremos a sus hijos. Contaremos a la generación venidera las alabanzas de Yavé, Y su poder y las maravillosas obras que hizo.

5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

Él estableció testimonio en Jacob, Y estableció Ley en Israel, La cual mandó a nuestros antepasados Que la enseñaran a sus hijos,

6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

A fin de que la generación venidera [la] supiera, Los hijos que iban a nacer, Con el fin de que se levantaran y la dijeran a sus hijos,

7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

Para que en ʼElohim depositen su confianza, Y no olviden las obras de ʼEL, Sino que guarden sus Mandamientos,

8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

Y no sean como sus antepasados, Generación terca y rebelde, Generación que no preparó su corazón, Y su espíritu no fue fiel a ʼEL.

9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

Los hijos de Efraín, arqueros equipados, Dieron la espalda en el día de la batalla.

10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

No guardaron el Pacto de ʼElohim Y rehusaron andar en su Ley.

11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

Olvidaron sus obras. Él hizo maravillas ante sus antepasados en la tierra de Egipto.

12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

Delante de sus antepasados realizó maravillas en la tierra de Egipto. En el campo de Zoán

13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

Dividió el mar y los pasó. Detuvo las aguas como en una pila.

14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

De día los guiaba con nube, Con resplandor de fuego toda la noche.

15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

Hendió las peñas del desierto Y les dio a beber raudales sin medida.

16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

Sacó arroyos de la peña Y las aguas corrieron como ríos.

17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

Pero ellos aún continuaron pecando contra Él. Se rebelaron contra ʼElyón en el desierto

18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

Y en sus corazones tentaron a ʼEL. Pidieron comida según su deseo.

19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

Hablaron contra ʼElohim: ¿Puede ʼEL preparar una mesa en el desierto?

20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

Sí, Él golpeó la roca Y brotaron aguas y se desbordaron torrentes. ¿Puede Él dar también pan? ¿Proveerá carne para su pueblo?

21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

Por tanto, oyó Yavé y se indignó. Un fuego se encendió contra Jacob, Y una ira subió contra Israel,

22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

Por cuanto no creyeron en ʼElohim, Ni confiaron en su salvación.

23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

Sin embargo, mandó a las nubes desde arriba, Y abrió las puertas del cielo.

24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

Hizo llover sobre ellos maná para comer Y les dio alimento del cielo.

25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

Pan de ángeles comió el hombre. Les envió comida en abundancia.

26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

Sopló en el cielo el viento del este Y con su poder atrajo el viento del sur.

27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

Esparció sobre ellos carne como polvo, Criaturas aladas como la arena de los mares.

28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

Las soltó en medio del campamento alrededor de sus tiendas.

29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

Comieron y se hartaron, Y les cumplió su deseo.

30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

Antes que ellos saciaran su apetito, Cuando la comida estaba en sus bocas,

31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

Surgió contra ellos la ira divina Que mató a algunos de los fornidos de ellos Y sometió a los jóvenes escogidos de Israel.

32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

A pesar de eso, siguieron en pecado Y no dieron crédito a sus maravillas.

33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

Por tanto consumió sus días en vanidad, Y sus años en temor.

34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

Cuando los hería de muerte, Lo buscaban. Se arrepentían y con diligencia lo buscaban.

35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

Se acordaban que ʼElohim era su Roca, Y ʼEL, ʼElyón, su Redentor.

36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

Lo lisonjeaban con su boca Y le mentían con su lengua.

37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

Pues sus corazones no eran firmes hacia Él, Ni eran fieles a su Pacto.

38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

Pero Él por misericordia perdonó su iniquidad Y no los destruyó. Con frecuencia contuvo su ira Y no despertó todo su enojo.

39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

Recordó que no eran sino carne, Un soplo que pasa y no regresa.

40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

¡Cuán a menudo se rebelaron contra Él en el desierto Y lo contristaron en terreno no habitado!

41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

Vez tras vez tentaron a ʼEL. Irritaron al Santo de Israel.

42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

No se acordaron de su poder, Del día cuando los redimió del adversario:

43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

Cuando realizó en Egipto sus señales, Y sus maravillas en la tierra de Zoán.

44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

Cuando convirtió sus ríos en sangre, Y ellos no pudieron beber de sus manantiales.

45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

Cuando envió entre ellos enjambres de moscas que los devoraban Y ranas que los destruían.

46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

Cuando entregó a los saltamontes sus cosechas Y el fruto de su trabajo a la langosta.

47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

Él destruyó sus viñas con granizo Y sus sicómoros con escarcha.

48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

Él entregó al granizo sus vacadas Y a los rayos sus ganados.

49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

Envió sobre ellos su ardiente ira, Enojo, indignación y angustia, Una banda de mensajeros destructores.

50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

Él dispuso un camino para su ira Y no libró sus vidas de la muerte. Entregó sus vidas a la pestilencia

51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

E hirió a todos los primogénitos de Egipto, Las primicias de su virilidad en las tiendas de Cam.

52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

Pero dirigió a su pueblo como ovejas, Y como rebaño los guió por el desierto.

53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

Los condujo con seguridad para que no temieran, Pero el mar cubrió a sus enemigos.

54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

Los llevó hasta la frontera de su Tierra Santa, Al país montañoso que adquirió su mano derecha.

55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

Echó a las naciones de delante de ellos. Con medida [les] repartió las tierras de ellos en heredad, E hizo que las tribus de Israel vivieran en sus tiendas.

56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

Pero ellos tentaron y provocaron a ʼElyón ʼElohim Y no guardaron sus Testimonios.

57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

Regresaron y actuaron deslealmente como sus antepasados. Tal como sus antepasados, fueron desleales. Se desviaron como arco torcido.

58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

Lo provocaron con sus lugares altos Y despertaron su celo con sus imágenes de talla.

59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

Cuando ʼElohim oyó, se indignó Y aborreció a Israel en gran manera.

60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

Por lo cual abandonó el Tabernáculo de Silo, El Tabernáculo que estableció entre los hombres.

61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

Entregó su poder a la cautividad Y su resplandor en mano del adversario.

62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

Entregó también su pueblo a la espada Y se indignó contra su heredad.

63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

El fuego devoró a sus jóvenes, Y sus doncellas no tuvieron cantos nupciales.

64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

Sus sacerdotes cayeron a espada, Y sus viudas no hicieron lamentación.

65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

Pero entonces, como el que duerme, Como un valiente que se recupera del vino Despertó ʼAdonay

66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

E hirió a sus adversarios por detrás. Puso sobre ellos afrenta perpetua.

67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

Desechó la tienda de José Y no eligió a la tribu de Efraín,

68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

Sino escogió a la tribu de Judá Y la Montaña de Sion, que Él amó.

69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

Construyó en las alturas su Santuario Como la tierra que fundó para siempre.

70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

También escogió a David, su esclavo, Y lo tomó de los rebaños.

71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

Lo trajo de detrás de las ovejas que tenían crías Para que apacentara a Jacob su pueblo Y a Israel su heredad.

72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.

Los pastoreó según la integridad de su corazón, Y los guió con la destreza de sus manos.