Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Maskil de Asaf. Escucha, pueblo mío, mi enseñanza; presta oído a las palabras de mis labios.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Voy a abrir mi boca en un poema, y evocaré escondidas lecciones del pasado.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Lo que hemos oído y aprendido, lo que nos han contado nuestros padres,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
no lo ocultaremos a sus hijos; relataremos a la generación venidera las glorias de Yahvé y su poderío, y las maravillas que Él hizo.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Porque Él, habiendo dado testimonio a Jacob, y establecido una ley en Israel, mandó a nuestros padres enseñarlo a sus hijos,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
para que lo supiera la generación siguiente, y a su vez los hijos nacidos de esta lo narrasen a sus propios hijos;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
de suerte que pongan en Dios su confianza, no olvidando los beneficios de Yahvé y observando sus mandamientos;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
para que no vengan a ser como sus padres, una raza indócil y contumaz; generación que no tuvo el corazón sencillo ni el espíritu fiel a Dios.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Los hijos de Efraím, muy diestros arqueros, volvieron las espaldas en el día de la batalla;
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
no guardaron la alianza con Dios, rehusaron seguir su ley;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
olvidaron sus obras y las maravillas que hizo ante los ojos de ellos.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
A la vista de sus padres Él había hecho prodigios en el país de Egipto, en los campos de Tanis.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Dividió el mar por medio, y los hizo pasar, sosteniendo las aguas como un muro.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
De día los guiaba con la nube y toda la noche con un resplandor de fuego.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Hendió la roca en el desierto, y les dio de beber aguas copiosísimas.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Sacó torrentes de la peña, hizo salir aguas como ríos.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Mas ellos continuaron pecando contra Él, resistiendo al Altísimo en el yermo;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
tentaron a Dios en sus corazones, pidiendo comida según su antojo.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Y hablando mal de Dios, dijeron: “¿Podrá Dios prepararnos una mesa en el desierto?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Cierto es que hirió la peña, y brotaron aguas y corrieron torrentes; mas ¿podrá también dar pan y proveer de carne a su pueblo?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Yahvé lo oyó y se indignó; su fuego se encendió contra Jacob, y subió de punto su ira contra Israel,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
porque no creyeron a Dios, ni confiaron en su auxilio.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Con todo, ordenó a las nubes en lo alto, abrió las puertas del cielo,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
y llovió sobre ellos maná para su sustento, dándoles trigo del cielo.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Pan de fuertes comió el hombre, les envió comida hasta hartarlos.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Después levantó el viento solano en el cielo, guio con su poder el ábrego,
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
y llovió sobre ellos carne tanta como el polvo; aves volátiles como arena del mar
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
cayeron en su campamento, en derredor de sus tiendas.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Y comieron y se hartaron. Así Él les dio lo que habían deseado.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Mas no bien satisfecho su apetito, y estando el manjar aún en su boca,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
se alzó contra ellos la ira de Dios, e hizo estragos entre los más fuertes, y abatió a la flor de Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Sin embargo, pecaron de nuevo, y no dieron crédito a sus milagros.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Y Él consumió sus días en un soplo, y sus años con repentinas calamidades.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Cuando les enviaba la muerte, entonces recurrían a Él, y volvían a convertirse a Dios,
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
recordando que Dios era su roca, y el Altísimo su Libertador.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Pero lo lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían;
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
su corazón no era sincero para con Él, y no permanecieron fieles a su alianza.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Él, no obstante, en su misericordia, les perdonaba su culpa, y no los exterminaba. Muchas veces contuvo su ira, y no permitió que se desahogase toda su indignación,
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
acordándose de que eran carne, un soplo que se va y no vuelve.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
¡Cuántas veces lo provocaron en el desierto; cuántas lo irritaron en aquella soledad!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Y no cesaban de tentar a Dios, de afligir al Santo de Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
No se acordaban ya de su mano, de aquel día en que los libertó del poder del opresor,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
cuando Él ostentó sus prodigios en Egipto, y sus maravillas en los campos de Tanis,
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
trocando en sangre sus ríos y sus canales, para que no bebiesen;
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
enviando contra ellos unos tábanos que los devoraban, y ranas que los infectaron;
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
entregando sus cosechas a la oruga, y el fruto de su trabajo a la langosta;
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
destruyendo con el granizo sus viñas, y con heladas sus higueras;
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
librando a la peste sus manadas, y sus rebaños al contagio;
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
desatando contra ellos el ardor de su ira, su indignación, el furor, el castigo: un tropel de ejecutores de calamidad;
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
dando libre paso a su saña, y entregando a ellos mismos a la peste, sin perdonar sus propias vidas,
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
y matando a todo primogénito en Egipto, las primicias del vigor en las tiendas de Cam.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
Ni recordaban cuando como ovejas sacó a los de su pueblo, y los guio como un rebaño por el desierto,
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
y los condujo con seguridad y sin temor, mientras sepultaba a sus enemigos en el mar.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Y los llevó a su tierra santa, a los montes que conquistó su diestra;
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
expulsó ante ellos a los gentiles, en suertes repartió la heredad de estos, y en sus pabellones hizo habitar a las tribus de Israel.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Pero ellos aun tentaron y provocaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus mandamientos.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Apostataron y fueron traidores, como sus padres; fallaron como un arco torcido.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Lo movieron a ira con sus lugares altos, y con sus esculturas le excitaron los celos.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Ardió con esto el furor de Dios; acerbamente apartó de sí a Israel,
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
y abandonó el Tabernáculo de Silo, la morada que tenía entre los hombres.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Abandonó al cautiverio su fortaleza, y su gloria en manos del adversario.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Entregó su pueblo a la espada, y se irritó contra su herencia.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
El fuego devoró a sus jóvenes, y sus doncellas no fueron desposadas.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
A cuchillo cayeron sus sacerdotes, y sus viudas no los lloraron.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
El Señor despertó entonces como de un sueño -cual gigante adormecido por el vino-
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
e hirió a los enemigos en la zaga, cubriéndolos de ignominia para siempre.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Mas reprobó la tienda de José, y a la tribu de Efraím no la eligió,
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
y prefirió a la tribu de Judá, el monte Sión, su predilecto.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Y levantó, como cielo, su santuario, como la tierra, que fundó para siempre.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Y escogió a su siervo David, sacándolo de entre los rebaños de ovejas;
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
detrás de las que amamantaban lo llamó, para que apacentase a Jacob, su pueblo, y a Israel, su heredad.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Y él los apacentó con sencillez de corazón, y los guio con la destreza de sus manos.
