Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Cantico di Asaf. Ascolta, popolo mio, il mio insegnamento; porgete gli orecchi alle parole della mia bocca!
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Io aprirò la mia bocca per proferir parabole, esporrò i misteri de’ tempi antichi.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Quel che noi abbiamo udito e conosciuto, e che i nostri padri ci hanno raccontato,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
non lo celeremo ai loro figliuoli; diremo alla generazione avvenire le lodi dell’Eterno, e la sua potenza e le maraviglie ch’egli ha operato.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Egli stabilì una testimonianza in Giacobbe, e pose una legge in Israele, ch’egli ordinò ai nostri padri di far conoscere ai loro figliuoli,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
perché fossero note alla generazione avvenire, ai figliuoli che nascerebbero, i quali alla loro volta le narrerebbero ai loro figliuoli,
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
ond’essi ponessero in Dio la loro speranza e non dimenticassero le opere di Dio, ma osservassero i suoi comandamenti;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
e non fossero come i loro padri, una generazione caparbia e ribelle, una generazione dal cuore incostante, e il cui spirito non fu fedele a Dio.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
I figliuoli di Efraim, gente di guerra, buoni arcieri, voltaron le spalle il dì della battaglia.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Non osservarono il patto di Dio, e ricusarono di camminar secondo la sua legge;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
e dimenticarono le sue opere e i prodigi ch’egli avea loro fatto vedere.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Egli avea compiuto maraviglie in presenza de’ loro padri, nel paese d’Egitto, nelle campagne di Zoan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
Fendé il mare e li fece passare, e fermò le acque come in un mucchio.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Di giorno li guidò con una nuvola, e tutta la notte con una luce di fuoco.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
Schiantò rupi nel deserto, e li abbeverò copiosamente, come da gorghi.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Fece scaturire ruscelli dalla roccia e ne fece scender dell’acque a guisa di fiumi.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Ma essi continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi contro l’Altissimo, nel deserto;
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
e tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo a lor voglia.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
E parlarono contro Dio, dicendo: Potrebbe Dio imbandirci una mensa nel deserto?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Ecco, egli percosse la roccia e ne colarono acque, ne traboccaron torrenti; potrebb’egli darci anche del pane, e provveder di carne il suo popolo?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Perciò l’Eterno, avendoli uditi, s’adirò fieramente, e un fuoco s’accese contro Giacobbe, e l’ira sua si levò contro Israele,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
perché non aveano creduto in Dio, né avevano avuto fiducia nella sua salvazione;
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
eppure egli comandò alle nuvole di sopra, e aprì le porte del cielo,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
e fece piover su loro manna da mangiare, e dette loro del frumento del cielo.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
L’uomo mangiò del pane dei potenti; egli mandò loro del cibo a sazietà.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Fece levare in cielo il vento orientale, e con la sua potenza addusse il vento di mezzodì;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
fece piover su loro della carne come polvere, degli uccelli alati, numerosi come la rena del mare;
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
e li fece cadere in mezzo al loro campo, d’intorno alle loro tende.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Così essi mangiarono e furon ben satollati, e Dio mandò loro quel che aveano bramato.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Non si erano ancora distolti dalle loro brame, avevano ancora il loro cibo in bocca,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
quando l’ira di Dio si levò contro loro, e ne uccise tra i più fiorenti, e abbatté i giovani d’Israele.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Con tutto ciò peccarono ancora, e non credettero alle sue maraviglie.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Ond’egli consumò i loro giorni in vanità, e i loro anni in ispaventi.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Quand’ei li uccideva, essi lo ricercavano e tornavano bramosi di ritrovare Iddio;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
e si ricordavano che Dio era la loro ròcca, l’Iddio altissimo il loro redentore.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Essi però lo lusingavano con la loro bocca, e gli mentivano con la loro lingua.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Il loro cuore non era diritto verso lui, e non eran fedeli al suo patto.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Ma egli, che è pietoso, che perdona l’iniquità e non distrugge il peccatore, più volte rattenne la sua ira, e non lasciò divampare tutto il suo cruccio.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Ei si ricordò ch’essi erano carne, un fiato che passa e non ritorna.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, e lo contristarono nella solitudine!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
E tornarono a tentare Iddio e a provocare il Santo d’Israele.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
Non si ricordaron più della sua mano, del giorno in cui egli li liberò dal nemico,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
quando operò i suoi miracoli in Egitto, e i suoi prodigi nelle campagne di Zoan;
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
mutò i loro fiumi in sangue, e i loro rivi in guisa che non potean più bere;
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
mandò contro loro mosche velenose che li divoravano, e rane che li distruggevano;
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
dette il loro raccolto ai bruchi e la loro fatica alle locuste;
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
distrusse le loro vigne con la gragnuola e i loro sicomori coi grossi chicchi d’essa;
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
abbandonò il loro bestiame alla grandine e le lor gregge ai fulmini.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Scatenò su loro l’ardore del suo cruccio, ira, indignazione e distretta, una torma di messaggeri di malanni.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
Dette libero corso alla sua ira; non preservò dalla morte la loro anima, ma abbandonò la loro vita alla pestilenza.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Percosse tutti i primogeniti d’Egitto, le primizie del vigore nelle tende di Cham;
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
ma fece partire il suo popolo a guisa di pecore, e lo condusse a traverso il deserto come una mandra.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Lo guidò sicuramente sì che non ebbero da spaventarsi, mentre il mare inghiottiva i loro nemici.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
Li fece arrivare alla sua santa frontiera, alla montagna che la sua destra avea conquistato.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Scacciò le nazioni dinanzi a loro, ne assegnò loro a sorte il paese quale eredità, e nelle tende d’esse fece abitare le tribù d’Israele.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
E nondimeno tentarono l’Iddio altissimo e si ribellarono e non osservarono le sue testimonianze.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Si trassero indietro e furono sleali come i loro padri; si rivoltarono come un arco fallace;
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
lo provocarono ad ira coi loro alti luoghi, lo mossero a gelosia con le loro sculture.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Dio udì questo, e si adirò, prese Israele in grande avversione,
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
onde abbandonò il tabernacolo di Silo, la tenda ov’era dimorato fra gli uomini;
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
e lasciò menare la sua Forza in cattività, e lasciò cader la sua Gloria in man del nemico.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Abbandonò il suo popolo alla spada, e s’adirò contro la sua eredità.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Il fuoco consumo i loro giovani, e le loro vergini non ebber canto nuziale.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
I loro sacerdoti caddero per la spada, e le loro vedove non fecer lamento.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Poi il Signore si risvegliò come uno che dormisse, come un prode che grida eccitato dal vino.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
E percosse i suoi nemici alle spalle, e mise loro addosso un eterno vituperio.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Ma ripudiò la tenda di Giuseppe, e non elesse la tribù di Efraim;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
ma elesse la tribù di Giuda, il monte di Sion ch’egli amava.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Edificò il suo santuario a guisa de’ luoghi eccelsi, come la terra ch’egli ha fondata per sempre.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Elesse Davide, suo servitore, lo prese dagli ovili;
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
lo trasse di dietro alle pecore lattanti, per pascere Giacobbe suo popolo, ed Israele sua eredità.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Ed egli li pasturò secondo l’integrità del suo cuore, e li guidò con mano assennata.
