Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
“A psalm of Asaph.” Give ear, O my people, to my instruction! Incline your ears to the words of my mouth!
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I will open my mouth in a psalm; I will utter sayings of ancient times.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
What we have heard and learned, And our fathers have told us,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
We will not hide from their children; Showing to the generation to come the praises of Jehovah, His might, and the wonders he hath wrought.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
For he appointed statutes in Jacob, And established a law in Israel, Which he commanded our fathers To make known to their children;
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
So that the generation to come might know them; The children, which should be born, and rise up, Who should declare them to their children;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
That they might put their trust in God, And not forget his deeds, But keep his commandments;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
And might not be, like their forefathers, A stubborn and rebellious generation, —A generation whose heart was not fixed upon God, And whose spirit was not steadfast toward the Almighty.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
The children of Ephraim were like armed bowmen, Who turn their backs in the day of battle.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They kept not the covenant of God, And refused to walk in his law;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
And forgot his mighty deeds, And the wonders he had shown them.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Marvellous things did he in the sight of their fathers, In the land of Egypt, in the field of Zoan.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He divided the sea, and caused them to pass through; Yea, he made the waters to stand as a heap.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
By day he led them by a cloud, And all the night by a light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He clave the rocks in the wilderness, And gave them drink, as from the great deep.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
From the rock he brought flowing streams, And made water to run down like rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
Yet still they sinned against him, And provoked the Most High in the desert.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
They tempted God in their hearts, By asking food for their delight.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Yea, they spake against God, and said, “Can God spread a table in the wilderness?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Behold! he smote the rock, and the water flowed, And streams gushed forth: Is he also able to give bread? Can he provide flesh for his people?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
When, therefore, the LORD heard this, he was wroth: So a fire was kindled against Jacob, And anger arose against Israel.
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Because they believed not in God, And trusted not in his aid.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Yet he had commanded the clouds above, And had opened the doors of heaven;
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
And had rained down upon them manna for food, And had given them the corn of heaven.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Every one ate the food of princes; He sent them bread to the full.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Then he caused a strong wind to blow in the heavens, And by his power he brought a south wind;
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
He rained down flesh upon them as dust, And feathered fowls as the sand of the sea.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
He caused them to fall in the midst of their camp, Round about their habitations.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
So they did eat, and were filled; For he gave them their own desire.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Their desire was not yet satisfied, And their meat was yet in their mouths,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
When the wrath of God came upon them, And slew their strong men, And smote down the chosen men of Israel.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
For all this they sinned still, And put no trust in his wondrous works.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Therefore he consumed their days in vanity, And their years in sudden destruction.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he slew them, they sought him; They returned, and sought earnestly for God;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
And remembered that God was their rock, And the Most High their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
But they only flattered him with their mouths, And spake falsely to him with their tongues.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
For their hearts were not true to him, Nor were they steadfast in his covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
Yet, being full of compassion, he forgave their iniquity, And would not utterly destroy them; Often he restrained his indignation, And stirred not up all his anger.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
He remembered that they were but flesh, —A breath, that passeth and cometh not back.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How often did they provoke him in the wilderness! How often did they anger him in the desert!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Again and again they tempted God, And offended the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They remembered not his hand, Nor the day when he delivered them from the enemy;
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
What signs he had wrought in Egypt, And what wonders in the fields of Zoan.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
He turned their rivers into blood, So that they could not drink of their streams.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent amongst them flies, which devoured them, And frogs, which destroyed them.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
He gave also their fruits to the caterpillar, And their labor to the locust.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He destroyed their vines with hail, And their sycamore-trees with frost.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
He also gave up their cattle to hail, And their flocks to hot thunderbolts.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He sent against them the fierceness of his anger, Wrath, indignation, and woe, —A host of angels of evil.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He made a way for his anger, He spared them not from death, But gave up their lives to the pestilence.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
He smote all the firstborn in Egypt; The first-fruits of their strength in the tents of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
But he led forth his own people like sheep, And guided them like a flock in the wilderness.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
He led them on safely, so that they feared not, While the sea overwhelmed their enemies.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
He brought them to his own sacred border, Even to this mountain which his right hand had gained.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
He cast out the nations before them, And divided their land by a measuring-line, as an inheritance, And caused the tribes of Israel to dwell in their tents.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Yet they tempted and provoked God, the Most High, And kept not his statutes;
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Like their fathers they were faithless, and turned back; They turned aside, like a deceitful bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
They provoked his anger by their high places, And stirred up his jealousy by their graven images.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
God saw this, and was wroth, And greatly abhorred Israel;
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
So that he forsook the habitation at Shiloh, The tabernacle where he dwelt among men,
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
And delivered his strength into captivity, And his glory into the hand of the enemy.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
His own people he gave up to the sword, And was wroth with his own inheritance.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Fire consumed their young men, And their maidens did not bewail them.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Their priests fell by the sword, And their widows made no lamentation.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
But at length the Lord awaked as from sleep, As a hero who had been overpowered by wine;
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
He smote his enemies, and drove them back, And covered them with everlasting disgrace.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Yet he rejected the tents of Joseph, And chose not the tribe of Ephraim;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
But chose the tribe of Judah, The Mount Zion which he loved;
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Where he built, like the heavens, his sanctuary; Like the earth, which he hath established for ever.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And he chose David, his servant, And took him from the sheepfolds;
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
From tending the suckling ewes he brought him To feed Jacob his people, And Israel his inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
He fed them with an upright heart, And guided them with skilful hands.
