Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
“A Maskil of Assaph.” Give ear, O my people, to my instruction: incline thy ear to the words of my mouth.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I will open with a parable my mouth: I will utter riddles out of ancient times;
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Which we have heard and know, and which our fathers have related unto us.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
We will not conceal them from their children, relating to the latest generation the praises of the Lord, and his strength, and his wonderful deeds which he hath done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Yea, he established a testimony in Jacob, and instituted a law in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children:
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
In order that the latest generation might know them, even the children that are to be born; that they may arise and relate them to their children;
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
That they may place in God their hope, and not forget the doings of God, but observe his commandments;
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
And that they may not be like their fathers, a stubborn and rebellious generation; a generation that had not directed their heart firmly, and whose spirit was not faithful to God.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
The children of Ephraim, like well-armed archers, that turn round on the day of battle,
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Kept not the covenant of God, and in his law they refused to walk;
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
And they forgot his deeds, as also his wonders, which he had permitted them to see.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
In the presence of their fathers did he do wonders, in the land of Egypt, in the fields of Zo'an.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He divided the sea, and caused them to pass through; and he made the waters stand upright as a wall.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
And he led them with the cloud by day, and all the night with a light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He split rocks in the wilderness, and gave them drink as out of the mighty deep.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
And he brought forth running streams out of the rock, and caused water to run down like rivers.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
But they repeated to sin yet more against him, rebelling against the Most High in the desert.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
And they tempted God in their heart, by asking food for their desire.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Yea, they spoke against God: they said, Will God be able to set in order a table in the wilderness?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Behold, he smote the rock, so that waters gushed out, and streams overflowed: shall he also be able to give bread? or can he provide flesh for his people?
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Therefore, when the Lord heard this, he became wroth: and a fire was kindled against Jacob, and anger also ascended against Israel,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
Because they had not believed in God, and had not trusted in his salvation.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Then he ordained the skies from above, and the doors of heaven he opened;
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
And he let rain down upon them manna to eat, and the corn of heaven gave he unto them.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Angels' bread did man eat: he sent them provision to satisfaction.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He caused an east wind to pass along the heavens; and he led forth by his strength the south wind.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
And he let rain upon them flesh [as plentiful] as the dust, and winged birds like the sand of the sea;
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
And he let them fall in the midst of their camp, round about their habitations.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
And they ate, and were greatly satisfied, and what they longed for he brought unto them.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
They were not estranged from their longing, yet was their food in their mouth:
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
When the wrath of God ascended against them, and he slew some of the fattest of them, and the young men of Israel did he strike down.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
With all this they sinned again, and believed not in his wonders.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
Therefore he caused their days to come to an end in nought, and their years in dread.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he slew them, then did they seek him, and they returned and inquired earnestly after God.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
And they remembered that God was their rock, and the most high God their redeemer.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Nevertheless they prayed insincerely to him with their mouth, and with their tongue they lied unto him.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
For their heart was not firm with him, and they were not faithful in his covenant.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
But he, being merciful, forgave the iniquity, and destroyed [them] not: yea, many a time turned he his anger away, and did not awaken all his fury.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
And he remembered that they are but flesh, a spirit that passeth away, and returneth not again.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How oft did they rebel against him in the wilderness, grieve him in the desert!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Yea, they once more tempted God, and set limits to the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They remembered not his hand, the day when he ransomed them from the adversary;
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
When he displayed in Egypt his signs, and his wonderful tokens in the fields of Zo'an.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
And he changed their rivers into blood; and their running streams, that they could not drink [of them].
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent out among them various wild beasts, which devoured them; and frogs, which destroyed them.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
And he gave unto the cricket their products, and their labor unto the locust.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He slew with hail their vines, and their sycamore-trees with ice-bolts.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
And he surrendered to the hail their cattle, and their herds to the lightning's flashes.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He let loose against them the fierceness of his anger, wrath and indignation, and distress, a host of angels of misfortune.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He leveled a path for his anger; he withheld not from death their soul, and their life he surrendered to the pestilence;
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
And he smote all the first-born in Egypt; the first of their strength in the tents of Ham;
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
But he caused his own people to depart like flocks, and guided them like a drove in the wilderness.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
And he led them in safety, so that they felt no dread; but the sea covered over their enemies.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
And he brought them to his holy territory, even to this mount, which his right hand had acquired.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
And he drove out from before them nations, and divided them by the measuring-line as an inheritance, and he caused to dwell in their tents the tribes of Israel.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
Yet they tempted and rebelled against the most high God, and his testimonies they kept not;
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
But swerved aside, and dealt unfaithfully like their fathers; they turned about like a deceitful bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
And they provoked him to anger with their high-places, and with their graven images they moved him to jealousy.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
God heard this, and he became wroth, and felt greatly disgusted with Israel;
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
And he cast off the dwelling at Shiloh, the tabernacle where he had dwelt among men;
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
And he gave up his strength unto captivity, and his glory into the adversary's hand.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
And he surrendered his people unto the sword; and with his inheritance was he wroth.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
His young men the fire devoured; and his virgins were not demanded in marriage.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
His priests fell by the sword; and his widows did not weep.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Then awoke the Lord as one that sleepeth, like a mighty man that shouteth by reason of wine.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
And he smote his enemies backward: a perpetual disgrace on them.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
Yet was he disgusted with the tent of Joseph, and of the tribe of Ephraim he made not choice;
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
But he chose the tribe of Judah, the mount Zion which he loved.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
And he built like high [mountains] his sanctuary, like the earth which he hath founded for ever.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
And he made choice of David his servant, and took him from the sheep-folds:
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
From following the ewes with young he brought him, to feed Jacob his people, and Israel his inheritance.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
And he fed them according to the integrity of his heart; and by the skilfulness of his hands did he lead them.
