Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
A psalm (maskil) of Asaph. Listen to what I have to teach you, my people; hear what I have to say.
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
I will tell you wise sayings; I will explain mysteries from the past
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
that we have heard before and reflected on; stories our forefathers passed down to us.
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
We will not keep them from our children; we will tell the next generation about God's marvelous actions—about his power and the amazing things he has done.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
He gave his laws to the descendants of Jacob; his instructions to the people of Israel. He commanded our forefathers to teach them to their children,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
so that the next generation—children yet to be born—would understand and grow up to teach their children.
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
In this way they should place their trust in God and not forget what God has done, and keep his commandments.
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
Then they would not be like their forefathers, a stubborn and rebellious generation that was untrustworthy and unfaithful.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
The soldiers of Ephraim, though armed with bows, ran away on the day of battle.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
They did not keep God's agreement, and refused to follow his laws.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
They ignored what he had done, and the amazing things he had shown them—
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
the miracles he had performed for their forefathers near Zoan in Egypt.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
He split the sea in two and led them through, making the water stand like walls on either side.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
He led them with a cloud by day, and by night with a light of fire.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
He split open rocks in the desert to give his people plenty to drink, water as deep as the ocean.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
He made streams flow from the stone; water rushing down like rivers!
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
But they repeatedly sinned against him, rebelling against the Most High in the desert.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
They deliberately provoked God by demanding the foods they longed for.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
They insulted God by saying, “Can God provide food here in the desert?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Yes, he can strike a rock so that water gushes out like flowing rivers, but can he give us bread? Can he supply his people with meat?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
When he heard this, the Lord became very angry, burning like fire against the descendants of Jacob, furious with the people of Israel,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
for they didn't believe in God and didn't trust him to take care of them.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Even so he commanded the skies above and the doors of heaven to open,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
and he made manna rain down on them to eat, giving them bread from heaven.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Human beings ate the bread of angels; he sent them more than enough food.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
He sent the east wind blowing across the sky; by his power he drove the south wind.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
He rained down meat on them as plentiful as dust; birds as numerous as sand on a beach.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
He made them fall right in the middle of their camp, all around where they were living.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
They ate until they were full. He gave them the food they longed for.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
But before they satisfied their appetite, while the meat was still in their mouths,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
God became angry with them and he killed their strongest men, striking them down in the prime of life.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Despite all this they went right on sinning. Despite the miracles, they refused to trust him.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
So he snuffed out their futile lives, bringing them to an end in terror.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
When he began killing them, the rest came back to God in repentance, praying to him.
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
They remembered that God was their rock, that God Most High was their Savior.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
They flattered him by what they told him, but they were only lying.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Deep down they were not sincere, and did not keep the agreement they had with him.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
But being compassionate he pardoned their guilt and did not destroy all of them. He often held back his anger—he did not pour out all his fury.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
He remembered their mortality—that they were like a puff of wind that would not return.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
How often they rebelled against him in the wilderness, giving him grief in the desert!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Again and again they provoked God, causing pain to the Holy One of Israel.
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
They did not remember his strength when he rescued them from their oppressors,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
performing miracles in Egypt, doing wonderful things on the plain of Zoan.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
There he turned their rivers and their streams into blood so that no one could drink from them.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
He sent flies among them to destroy them, and frogs to ruin everything.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
He gave their crops to locusts; everything they worked had for was taken by locusts.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
He destroyed their vines with hail, and their fig trees with freezing rain.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
He handed over their cattle to hail and their flocks to lightning bolts.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
He poured out on them his fierce anger—rage and hostility and anguish—sending a band of destroying angels against them.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
He sent his unrestrained anger against them; he did not spare them from death, handing them over to the plague.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
He struck down all the firstborn of Egypt, the first to be conceived in the tents of Ham.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
But he led out his people like sheep, and guided them like a flock in the wilderness.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
He led them to safety, and they were not afraid. He drowned their enemies in the sea.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
He brought them to the border of his holy land, to this mountainous land that he had conquered for them.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
He drove out the heathen nations before them. He divided up the land for them to own. He settled the tribes of Israel in their tents.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
But they provoked God Most High, rebelling against him. They did not follow what he had told them.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Just like their forefathers they turned away from God and were unfaithful to him, as twisted as a defective bow.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
They made him angry with their pagan high places of worship; they made him jealous with their idols.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
When God heard their worship he became furious and he totally rejected Israel.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
He abandoned his place at Shiloh, the Tabernacle where he lived among the people.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
He surrendered the Ark of his power, allowing it to be captured; handing it over into enemy hands.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
He handed over his people to be slaughtered by the sword; he was furious with his chosen people.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Their young men were destroyed by fire; their young women had no wedding songs.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Their priests were killed by the sword; their widows were unable to mourn.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Then the Lord woke up as if from sleep, as a warrior sobering up from drinking wine.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
He defeated his enemies, striking them on the back, causing them everlasting shame.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
He rejected the descendants of Joseph, and did not choose the tribe of Ephraim.
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
Instead he chose the tribe of Judah, and Mount Zion which he loves.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
There he built his sanctuary, high like the heavens, on earth that he made to last forever.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
He chose his servant David, taking him from the sheep pens,
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
taking him from caring for the sheep and lambs to be a shepherd to the descendants of Jacob—God's special people, Israel.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
Like a shepherd, he took care of them with sincere devotion, leading them with skillful hands.
