Psalmet 78
1 Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
Poučna pjesma. Asafova. Poslušaj, narode moj, moju nauku, prikloni uho riječima usta mojih!
2 Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
Otvorit ću svoja usta na pouku, iznijet ću tajne iz vremena davnih.
3 Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
Ono što čusmo i saznasmo, što nam kazivahu oci,
4 nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
nećemo kriti djeci njihovoj, predat ćemo budućem koljenu: slavu Jahvinu i silu njegovu i djela čudesna što ih učini.
5 Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
Svjedočanstvo podiže on u Jakovu, Zakon postavi u Izraelu, da ono što naredi ocima našim oni djeci svojoj objave,
6 me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
da sazna budući naraštaj, i sinovi koji će se roditi da djeci svojoj kazuju
7 dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
da u Boga ufanje svoje stave i ne zaborave djela Božjih, već da vrše zapovijedi njegove,
8 dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
kako ne bi bili, kao oci njihovi, naraštaj buntovan, prkosan - naraštaj srcem nestalan i duhom Bogu nevjeran.
9 Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
Sinovi Efrajimovi, ratnici s lukom, u dan bitke okrenuše leđa.
10 nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
Saveza s Bogom ne održaše i ne htjedoše hoditi po Zakonu njegovu.
11 harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
Zaboraviše na djela njegova, na čudesa koja im pokaza.
12 Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
Pred njihovim ocima činio je znakove u Egiptu, u Soanskom polju.
13 Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
On more razdijeli i njih prevede, vode kao nasip uzdiže.
14 Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
Danju ih vodio oblakom, a svu noć ognjem blistavim.
15 I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
U pustinji hrid prolomi i napoji ih obilno kao iz bezdana.
16 Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
Iz stijene izbi potoke te izvede vode k'o velike rijeke.
17 Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
A oni jednako griješiše, prkosiše Višnjem u pustinji.
18 dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
Boga su kušali u srcima svojim ištuć' (jela) svojoj pohlepnosti.
19 Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: “A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
Prigovarali su Bogu i pitali: “Može li Gospod stol u pustinji prostrti?
20 Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
Eno, udari u hrid, i voda poteče i provreše potoci: a može li dati i kruha, i mesa pružiti svome narodu?”
21 Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
Kad to začu Jahve, gnjevom usplamtje: oganj se raspali protiv Jakova, srdžba se razjari protiv Izraela,
22 sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
jer ne vjerovaše Bogu niti se u njegovu pomoć uzdaše.
23 Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
Pa ozgo naredi oblaku i otvori brane nebeske,
24 dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
k'o kišu prosu na njih mÓanu da jedu i nahrani ih kruhom nebeskim.
25 Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
Čovjek blagovaše kruh Jakih; on im dade hrane do sitosti.
26 Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
Probudi na nebu vjetar istočni i svojom silom južnjak dovede.
27 bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
Prosu na njih mesa k'o prašine i ptice krilatice k'o pijeska morskoga.
28 Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
Padoše usred njihova tabora i oko šatora njihovih.
29 Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
Jeli su i nasitili se, želju njihovu on im ispuni.
30 Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
Još nisu svoju utažili pohlepu i jelo im još bješe u ustima,
31 kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
kad se srdžba Božja na njih raspali: pokosi smrću prvake njihove i mladiće pobi Izraelove.
32 Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
Uza sve to griješiše dalje i ne vjerovaše u čudesna djela njegova.
33 Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
I skonča im dane jednim dahom i njihova ljeta naglim svršetkom.
34 Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
Kad ih ubijaše, tražiše ga i opet pitahu za Boga;
35 Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
spominjahu se da je Bog hridina njihova i Svevišnji njihov otkupitelj.
36 Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
Ali ga opet ustima svojim varahu i jezikom svojim lagahu njemu.
37 Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
Njihovo srce s njime ne bijaše, nit' bijahu vjerni Savezu njegovu.
38 Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
A on im milosrdno grijeh praštao i nije ih posmicao; često je gnjev svoj susprezao da ne plane svom jarošću.
39 duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
Spominjao se da su pÓut i dah koji odlazi i ne vraća se više.
40 Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
Koliko mu prkosiše u pustinji i žalostiše ga u samotnom kraju!
41 Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
Sve nanovo iskušavahu Boga i vrijeđahu Sveca Izraelova
42 Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
ne spominjuć' se ruke njegove ni dana kad ih od dušmana izbavi,
43 kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
ni znakova njegovih u Egiptu, ni čudesnih djela u polju Soanskom.
44 i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
U krv im pretvori rijeke i potoke, da ne piju.
45 Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
Posla na njih obade da ih žderu i žabe da ih more.
46 Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
I predade skakavcu žetvu njihovu, i plod muke njihove žderaču.
47 I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
Vinograde im tučom udari, a mrazom smokvike njihove.
48 Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
I predade grÓadu njihova goveda i munjama stada njihova.
49 Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
Obori na njih svu žestinu gnjeva svog, jarost, bijes i nevolju: posla na njih anđele nesreće.
50 I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
I put gnjevu svojem otvori: ne poštedje im život od smrti, životinje im izruči pošasti.
51 I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
Pobi u Egiptu sve prvorođeno, prvence u šatorju Hamovu.
52 Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
I povede narod svoj kao ovce i vođaše ih kao stado kroz pustinju.
53 I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
Pouzdano ih je vodio te se nisu bojali, a more je prekrilo dušmane njihove.
54 Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
U Svetu zemlju svoju on ih odvede, na bregove što mu ih osvoji desnica.
55 I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
Pred njima istjera pogane, konopom im podijeli baštinu, pod šatorjem njihovim naseli plemena izraelska.
56 Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
A oni iskušavali i gnjevili Boga Višnjega i nisu držali zapovijedi njegovih.
57 U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
Otpadoše, iznevjeriše se k'o oci njihovi, k'o luk nepouzdan oni zatajiše.
58 provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
Na gnjev ga nagnaše svojim uzvišicama, na ljubomor navedoše kumirima svojim.
59 Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
Bog vidje i gnjevom planu, odbaci posve Izraela.
60 Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
I napusti boravište svoje u Šilu, Šator u kojem prebivaše s ljudima.
61 dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
Preda u ropstvo snagu svoju i svoju diku u ruke dušmanske.
62 Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
Narod svoj prepusti maču, raspali se na svoju baštinu.
63 Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
Mladiće njihove oganj proguta, ne udaše se djevice njihove.
64 Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
Svećenici njihovi padoše od mača, ne zaplakaše Óudove njihove.
65 Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
Tad se k'o oda sna trgnu Gospodin, k'o ratnik vinom savladan.
66 I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
Udari otraga dušmane svoje, sramotu im vječitu zadade.
67 Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
On odbaci šator Josipov i Efrajimovo pleme ne odabra,
68 por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
već odabra pleme Judino i goru Sion koja mu omilje.
69 Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
Sagradi Svetište k'o nebo visoko, k'o zemlju utemelji ga dovijeka.
70 Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
Izabra Davida, slugu svojega, uze ga od torova ovčjih;
71 dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
odvede ga od ovaca dojilica da pase Jakova, narod njegov, Izraela, baštinu njegovu.
72 Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.
I pasao ih je srcem čestitim i brižljivim rukama vodio.
