Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

I KIN likwirki nil ai on Kot, on Kot, me i pan likwir on, o i me kotin mani ia.

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Ni ai anjau apwal, i kin rapaki leowa; ni pon pa i kin u wei o jota kin dukedi, pwe wen I jota kak injenemaula.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Ni ai tamanda Kot, i kin ajenokida, ni ai madamadaua, nen i kin luetala.

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Kom kin kotin kolekol por en maj ai, pwe ira en papat; nai inen en luet, jolar itar on lokaia.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

I kin lamelame duen ran en maj akan, duen par akan me jamalar.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Ni pon i kin lamelame duen ai kajan arp, o monion i kin madamadaua; nen i kin raparapaki.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Kalelapok, leowa pan kotin onion kokolata, o a jota pan kotin maki on?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

A kalanan rojelar melel, o a inau imwijokalar kokolata?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Kot kotin malielar a mak on kit, o a karirikilar onion a kalanan?

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Ari jo, i indadar: Mepukat me mau on ia; pali maun en lim en me Lapalap pan kak dorela meakaroj.

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

I me i kin taman kida wiawian leowa; melel i kin tamanda omui manaman akan jan maj o,

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

O madamadaua duen omui wiawia kan karoj, o kilekilan duen omui dodok.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Main Kot, al omui me pun. Ia waja amen Kot manaman mia dueta Kaun o?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Komui ta Kot me kin wia manaman akan. Komui kotin kajanjaledar omui manaman nan pun en wei kan.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Komui kotin dore kila japwilim omui kan omui manaman, iei jeri en Iakop o Iojep akan.

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Pil akan ariri komui, Main Kot, pil akan ariri komui, rap majapwekadar, o waja lol rererdar.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Tapok kalaimun akan kamoredier pil, tapok kan wiadar nanjapwe, o liol piripir jili.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Nanjapwe wiauier nanlan; japwilim omui liol akan kamaraini jappa; jappa mokieda o rerer.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Al omui mi nan madau, al omui tatik nan pil kalaimun akan, o jota me kaan aluwilu omui.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Kom kotin kalua japwilim omui kan dueta pwin eu ren Mojej o Aron.