Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Au maître chantre préposé aux Jeduthunites. Cantique d'Asaph. Ma voix s'élève à Dieu, et je prie; ma voix s'élève à Dieu, ô qu'il m'écoute!

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

Dans mon jour d'angoisse je cherche le Seigneur; la nuit mes mains sont tendues, et ne se lassent point; mon âme repousse la consolation.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Je pense à Dieu, et je gémis, je réfléchis, et mon esprit se voile. (Pause)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Tu tiens mes paupières éveillées, je suis agité, et je ne puis parler.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

Je repasse les jours de jadis, les années d'autrefois,

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

je me rappelle mes chants de la nuit, je réfléchis en mon cœur, et mon esprit cherche.

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

Le Seigneur rejettera-t-Il à jamais, ne sera-t-Il plus désormais propice?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

Pour toujours sa grâce a-t-elle cessé, en est-ce fait de la promesse à perpétuité?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

Dieu a-t-Il oublié la pitié, et dans sa colère arrêté le cours de ses compassions? (Pause)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Et je dis: Voici ce qui me fait souffrir: la droite du Très-haut n'est plus la même…

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Je veux rappeler les actes de l'Éternel; car je me rappelle tes miracles d'autrefois;

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

et je veux méditer sur toutes tes œuvres, et considérer tes hauts faits.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

O Dieu, ta voie est sainte; quel Dieu est grand comme Dieu?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tu es le Dieu qui fais des miracles! Tu as manifesté ta puissance parmi les peuples.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

De ton bras tu délivras ton peuple, les enfants de Jacob et de Joseph. (Pause)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Les eaux t'ont vu, ô Dieu, les eaux t'ont vu, et ont tremblé, et les flots ont été ébranlés.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Les nuages ont épandu les eaux, et les nues ont fait entendre une voix, et tes flèches volèrent.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

Ton tonnerre éclata en roulements, les éclairs illuminèrent le monde. La terre s'émut et trembla.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

La mer fut ton chemin, et les grandes eaux, tes sentiers; et l'on ne put reconnaître tes traces.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Comme un troupeau tu conduisis ton peuple, par les mains de Moïse et d'Aaron.