Psalmet 77
1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.
I cry out to God; I cry aloud to him, and he hears me.
2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.
Whenever have trouble, I pray to the Lord; all during the night I lift up my hands while I pray, [but] nothing causes me to be comforted.
3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)
When I think about God, I (despair/think that he will never help me); when I meditate about him, I am discouraged.
4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.
[All during the night] he prevents me from sleeping; I am very worried, with the result that I do not know what to say.
5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.
I think about days that have passed; I remember [what happened in] previous years.
6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.
I spend the whole night thinking [about things]; I meditate, and this is what I ask myself:
7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?
“Will the Lord always reject us? Will he never again be pleased with us?
8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?
Has he stopped faithfully loving us? Will he not do for us what he promised to do?
9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)
God promised to be merciful to us; has he forgotten that? Because he is angry [with us], has he decided to not be kind to us?”
10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.
Then I said, “What causes me to be [very] sad is that [it seems that] God, who is greater than any other god, is no longer powerful.”
11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,
[But then], Yahweh, I recall/remember your great deeds; I remember the wonderful things that you did in the past.
12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.
I meditate on all that you have done, and I think about your mighty acts.
13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?
God, everything that you do is holy; there is certainly no god [RHQ] who is great like you are!
14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.
You are God, the one who performs miracles; you showed to people of many people-groups that you are powerful.
15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)
By your power [MTY] you rescued your people [from Egypt]; you saved those who were descendants of Jacob and [his son] Joseph.
16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.
[It was as though] the waters [of the Red Sea] saw you and became very afraid, and even the deepest part of the water shook.
17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.
Rain poured down from the clouds [PRS]; it thundered [very loudly] [PRS], and lightning flashed in all directions.
18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.
Thunder crashed in the whirlwind, and lightning (lit up/flashed across) the entire sky [HYP]; the earth shook violently [DOU].
19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.
[Then] you walked through the sea on a path that you made through the deep water, but your footprints could not be seen.
20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.
You led your people like [a shepherd leads his] flock [of sheep], while Moses and Aaron were the leaders [of your people].
