Psalmet 75

1 Ne të lëvdojmë, o Perëndi, ne të lëvdojmë, sepse emri yt na është i afërt; njeriu tregon mrekullitë e tua.

2 Kur do të vijë koha e caktuar, unë do të gjykoj me drejtësi.

Ie amotoañako andro; le hizaka ami’ty fahiti’e raho.

3 Toka dhe tërë banorët e saj shkrihen, por unë i bëj të qëndrueshme shtyllat e saj. (Sela)

Mitranake ty tane toy naho ze kila mimoneñe ao, Zaho ty nampijadoñe o faha’eo. Selà

4 U kam thënë fodullëve: “Mos u mburrni!”, dhe të pabesëve: “Mos u bëni hundëpërpjetë!

Hanoeko ty hoe amo mpirengevokeo: Ko mandroharoha! le amo lo-tserekeo: Ko mañonjon-tsifa.

5 Mos e ngrini lart kokën, mos flisni me qafë të fortë”.

Ko zonjoeñe añ’abo o tsifa’ areoo, vaho ko mivolañe an-kagàn-kàtoke.

6 Sepse lëvdimi nuk vjen as nga lindja, as nga perëndimi, as edhe nga shkretëtira.

Fa tsy boak’atiñana ndra ahandrefa ndra am-patrambey añe ty fañonjonañe.

7 Sepse Perëndia është ai që gjykon; ai ul njerin dhe ngre tjetrin.

I Andrianañahare ro mizaka; afotsa’e ty raike le aonjo’e ty raike.

8 Sepse Zoti ka në dorë një kupë vere që shkumon dhe plot me erëza, që ai e zbraz. Me siguri tërë të pabesët e dheut do ta kullojnë dhe do të pinë deri llumin.

Am-pità’ Iehovà ao ty fitovy pea divay mandroso, lifo-pilaroañe; le ampidoañe’e; toe ho drofote’ ze fonga lo-tsereke an-tane atoy, vaho hagodra’ iareo o karafo’eo.

9 Por unë do të shpall përjetë dhe do t’i këndoj lavde Perëndisë të Jakobit.

Fa naho zaho, ho talilieko nainai’e, ho rengeko an-tsabo t’i Andrianañahare’ Iakobe.

10 Dhe do të dërrmoj tërë fuqinë e të pabesëve, por fuqia e të drejtëve do të përlëvdohet.

Fonga ho kitsiheko ty tsifa’ o lo-tserekeo, fe honjoneñe ty tsifa’ o vantañeo.