Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Oh ʼElohim, ¿por qué nos desechaste para siempre? ¿Por qué humea tu ira contra las ovejas de tu prado?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Acuérdate de tu congregación, La que compraste desde tiempo antiguo, La que redimiste para que sea tribu de tu heredad, Y de esta Montaña Sion, donde moras.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Dirige tus pasos hacia las perpetuas desolaciones. Todo destruyó el enemigo en el Santuario.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Tus adversarios vociferan en medio de tu lugar de reunión. Pusieron como insignias sus propios estandartes.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Se parecen a los que levantan hachas en un bosque de árboles.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Y ahora todas sus entalladuras destruyen con hachas y martillos.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Y hasta los cimientos quemaron tu Santuario. Profanaron el lugar de morada de tu Nombre.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Dijeron en su corazón: Destruyámoslos por completo. Y quemaron todas las congregaciones de ʼEL en la tierra.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

No vemos nuestras insignias, Ya no hay profeta, Ni hay entre nosotros quien sepa hasta cuándo.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

¿Hasta cuándo, oh ʼElohim, nos seguirá afrentando el adversario? ¿Seguirá blasfemando tu Nombre para siempre?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

¿Por qué retraes tu mano? ¿Por qué escondes tu mano derecha en tu regazo? ¡Destrúyelos!

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Sin embargo, ʼElohim es mi Rey desde antaño, Quien hace obras de salvación en la tierra.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Tú dividiste el mar con tu poder. Quebraste en las aguas las cabezas de los monstruos.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Tú aplastaste las cabezas de cocodrilo. Lo diste como comida a las criaturas del desierto.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Tú abriste fuentes y torrentes. Secaste corrientes impetuosas.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Tuyo es el día, tuya también la noche. Tú preparaste la luz y el sol.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tú estableciste todos los límites de la tierra. Tú hiciste verano e invierno.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Recuerda esto, oh Yavé, que el enemigo te ofendió, Y gente insensata blasfemó tu Nombre.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

No entregues la vida de tu tórtola a las bestias salvajes. No olvides para siempre la vida de tu pobre.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Considera el Pacto, Porque los lugares oscuros de la tierra están llenos de habitaciones de violencia.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

No permitas que el oprimido regrese avergonzado. Ordena que los afligidos y menesterosos alaben tu Nombre.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

¡Levántate, oh ʼElohim, y defiende tu propia causa! Recuerda cómo el insensato te ofende todo el día.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

No olvides la voz de tus adversarios, El tumulto de los que se levantan contra Ti, Que sube de continuo.