Psalmet 74

1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

MAIN Kot, da me kom kotin kaje kin kit ala, o da me re onioniki japwilim omui jip akan?

2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Kom kotin kupura japwilim omui momodijou, me kom kotin pwaindar maj o, o me komui dorelar, pwen wiala japwilim omui, kotin kupura dol Jion, waja me kom kotikot ia.

3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Kom koti don waja me lijelipin anjau warai; imwintiti me kawelar meakaroj nan im jaraui.

4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

Me palian komui, kin weriwer nan tanpaj omui o pwilikidi arail dikedik en ani mal akan lole.

5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Irail pwaradar dueta ir, me wia palapal nan wei.

6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

Re kin kawela did kajelel akan ki jile laud o tikitik.

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

Irail karonala tanpaj omui; irail kajaminela o tiakedi waja me mar omui kotikot ia.

8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Irail kin inda nan monion arail: Na, kitail pan kawela! Irail karonalar wajan kaudok karoj nan jap o.

9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

Jolar manaman akai janjal on kitail, o jolar jaukop amen mia, o jota amen re atail me pan aja imwilan mepukat.

10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

O Main Kot, arai da me morjued o pan lalaue, o imwintiti o pan mamaleki mar omui?

11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

Da me komui kotiki wei jan lim omui? Kotikida pali maun omui o kaimwijokala.

12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Pwe Kot ai Nanmarki jan maj o. I me jauaj pan meakaroj, me kin wiaui nin jappa.

13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Kom kotin kamueit pajaner madau ki omui manaman, o kom kotin kawelar monan drake nan pil.

14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Kom kotin kawelar monan walroj, ap kotiki on aramaj nan jap tan, pwen kanala.

15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Komui kotin kapwaredar parer o pilap akan, o pilap kalaimun akan me kom kotin kanalanaladi.

16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Ran o pon me japwilim omui; komui kotin wiadar jaunipon o katipin.

17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Komui wiadar irair en jap akan; komui me kin wia anjaun karakar o kapou.

18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Kom kotin kupura mepukat: Imwintiti o lalaue komui Main, o aramaj pweipwei kan mamaleki mar omui.

19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

Kom der kotiki on man laualo nen en japwilim omui muroi, o kom der likidmaliela pwin en japwilim omui luet akan.

20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Kom kotin tamanda inau o, pwe jap olar waja karoj o im akan pual pajaner.

21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

Re der kotin mueid on me luet o, en namenok purela, me jamama o luet akan en kapina mar omui.

22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Main Kot, kom kotida o kotin kaimwijokala japwilim omui dodok; kom kotin tamanda kankaurur, me kin wiaui on kmui jan ren me pweipwei kan.

23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

Kom kotin der maliela weriwer en japwlim omui imwintiti, moronoron en me palian komui kan, me kin lalaudalar karoj.