Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
An Instructive Psalm. Asaph’s. Wherefore, O God, hast thou cast off utterly? Shall thine anger smoke against the flock of thine own pasturing?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember thine own assembly thou didst acquire aforetime, Thou didst redeem the tribe of thine own inheritance, Mount Zion, wherein thou didst take up thy habitation.
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Lift up thy steps unto the places utterly unsafe, All the mischief!—the foe in the sanctuary!
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
Thine adversaries have roared in the midst of thine appointed meeting, They have set their ensigns as tokens!
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
One used to be known according as he carried up high—into the thicket of trees—the axes;
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
But, now, the doors thereof all together, with axes and hammers, they batter down.
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have cast, into the fire, thy sanctuary, To the ground, have they profaned the habitation of thy Name.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They have said in their heart, Let us suppress them altogether, They have burned up all the meeting-places of GOD in the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
Our own signs, have we not seen, —There is no longer a prophet, —Neither is there with us, one who knoweth—How long!
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God, shall the adversary, reproach? Shall the enemy revile thy Name perpetually?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Wherefore shouldst thou withdraw thy hand—thy right hand? [Bring it] out of the midst of thy bosom! (Selah)
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
But, God, hath been my king from aforetime, Working Deliverances in the midst of the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
Thou, didst cleave asunder, in thy might, the sea, Thou didst break in pieces the heads of the Crocodiles, [till they floated] on the waters;
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
Thou, didst crush the heads of the Sea-Monster, Thou didst give him to be food, for the people of the deserts;
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
Thou, didst cleave open fountain and torrent, Thou, didst dry up rivers of steady flow:
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
Thine, is the day, Yea, thine, the night, Thou, didst establish moon and sun;
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
Thou, didst set up all the bounds of the earth, As for summer and winter, thou, didst form them!
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
Remember this, An enemy, hath reproached Yahweh, Yea, an impious people, have reviled thy Name.
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Do not deliver up, to a wild beast, the life of thy turtle-dove, The living host of thine oppressed ones, do not forget perpetually.
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Have respect to thy covenant, For the dark places of the earth are full of the habitations of violence.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
May the crushed one not again be confounded, As for the oppressed and the needy, let them praise thy Name.
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Arise! O God, plead thine own cause, Remember the reproach of thee, from the impious one, all the day:
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Do not forget the voice of thine adversaries, The noise of thine assailants, ascending continually.
