Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Salmo de Asafe: Sim, certamente Deus [é] bom para Israel, para os limpos de coração.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Eu porém, quase que meus pés se desviaram; quase nada [faltou] para meus passos escorregarem.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Porque eu tinha inveja dos arrogantes, quando via a prosperidade dos perversos.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Porque não há problemas para eles até sua morte, e o vigor deles continua firme.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Não são tão oprimidos como o homem comum, nem são afligidos como os outros homens;

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Por isso eles são rodeados de arrogância como um colar; estão cobertos de violência como [se fosse] um vestido.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Seus olhos incham de gordura; são excessivos os desejos do coração deles.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Eles são escarnecedores e oprimem falando mal e falando arrogantemente.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Elevam suas bocas ao céu, e suas línguas andam na terra.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Por isso seu povo volta para cá, e as águas lhes são espremidas por completo.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

E dizem: Como Deus saberia? Será que o Altíssimo tem conhecimento [disto]?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Eis que estes [são] perversos, sempre estão confortáveis e aumentam seus bens.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

[Cheguei a pensar]: Certamente purifiquei meu coração e lavei minhas mãos na inocência inutilmente,

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

Porque sou afligido o dia todo, e castigado toda manhã.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Se eu tivesse dito [isto], eu falaria dessa maneira; eis que teria decepcionado a geração de teus filhos.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Quando tentei entender, isto me pareceu trabalhoso.

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Até que entrei nos santuários de Deus, [e] entendi o fim de tais pessoas.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Certamente tu os fazes escorregarem, [e] os lança em assolações.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Como eles foram assolados tão repentinamente! Eles se acabaram, [e] se consumiram de medo.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Como o sonho depois de acordar, ó Senhor, quando tu acordares desprezarás a aparência deles;

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Porque meu coração tem se amargurado, e meus rins têm sentido dolorosas picadas.

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

Então me comportei como tolo, e nada sabia; tornei-me como um animal para contigo.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Porém [agora estarei] continuamente contigo; tu tens segurado minha mão direita.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Tu me guiarás com teu conselho, e depois me receberás [em] glória.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

A quem tenho no céu [além de ti]? E [quando estou] contigo, nada há na terra que eu deseje.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Minha carne e meu coração desfalecem; [porém] Deus [será] a rocha do meu coração e minha porção para sempre.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Porque eis que os que ficaram longe de ti perecerão; tu destróis todo infiel a ti.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Mas [quanto] a mim, bom me é me aproximar de Deus; ponho minha confiança no Senhor DEUS, para que eu conte todas as tuas obras.