Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Verdadeiramente bom é Deus para com Israel, para com os limpos de coração.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Emquanto a mim, os meus pés quasi que se desviaram; pouco faltou para que escorregassem os meus passos.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Pois eu tinha inveja dos loucos, quando via a prosperidade dos impios.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Porque não ha apertos na sua morte, mas firme está a sua força.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Não se acham em trabalhos como outra gente, nem são afflictos como outros homens.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Pelo que a soberba os cerca como um colar; vestem-se de violencia como de adorno.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Os olhos d'elles estão inchados de gordura: elles teem mais do que o coração podia desejar.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

São corrompidos e tratam maliciosamente de oppressão; fallam arrogantemente.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Põem as suas boccas contra os céus, e as suas linguas andam pela terra.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Pelo que o seu povo volta aqui, e aguas de copo cheio se lhes espremem.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

E dizem: Como o sabe Deus? ou ha conhecimento no Altissimo?

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Eis que estes são impios, e prosperam no mundo; augmentam em riquezas.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Na verdade que em vão tenho purificado o meu coração; e lavei as minhas mãos na innocencia.

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

Pois todo o dia tenho sido afflicto, e castigado cada manhã.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Se eu dissesse: Fallarei assim; eis que offenderia a geração de teus filhos.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Quando pensava em entender isto foi para mim muito doloroso;

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Até que entrei no sanctuario de Deus: então entendi eu o fim d'elles.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Certamente tu os pozeste em logares escorregadios: tu os lanças em destruição.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Como caem na desolação, quasi n'um momento! ficam totalmente consumidos de terrores.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

Como um sonho, quando se acorda, assim, ó Senhor, quando acordares, desprezarás a apparencia d'elles.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Assim o meu coração se azedou, e sinto picadas nos meus rins.

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

Assim me embruteci, e nada sabia; fiquei como uma besta perante ti.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Todavia estou de continuo comtigo; tu me sustentaste pela minha mão direita.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Guiar-me-has com o teu conselho, e depois me receberás em gloria.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Quem tenho eu no céu senão a ti? e na terra não ha a quem eu deseje além de ti.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

A minha carne e o meu coração desfallecem; mas Deus é a fortaleza do meu coração, e a minha porção para sempre

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Pois eis que os que se alongam de ti, perecerão; tu tens destruido todos aquelles que se desviam de ti.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Mas para mim, bom é approximar-me de Deus; puz a minha confiança no Senhor Deus, para annunciar todas as tuas obras.