Psalmet 73
1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.
A psalm for Asaph. How good is God to Israel, to them that are of a right heart!
2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.
But my feet were almost moved; my steps had well nigh slipped.
3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.
Because I had a zeal on occasion of the wicked, seeing the prosperity of sinners.
4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.
For there is no regard to their death, nor is there strength in their stripes.
5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.
They are not in the labour of men: neither shall they be scourged like other men.
6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.
Therefore pride hath held them fast: they are covered with their iniquity and their wickedness.
7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.
Their iniquity hath come forth, as it were from fatness: they have passed into the affection of the heart.
8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.
They have thought and spoken wickedness: they have spoken iniquity on high.
9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.
They have set their mouth against heaven: and their tongue hath passed through the earth.
10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,
Therefore will my people return here and full days shall be found in them.
11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.
And they said: How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.
Behold these are sinners; and yet abounding in the world they have obtained riches.
13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.
And I said: Then have I in vain justified my heart, and washed my hands among the innocent.
14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.
And I have been scourged all the day; and my chastisement hath been in the mornings.
15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.
If I said: I will speak thus; behold I should condemn the generation of thy children.
16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.
I studied that I might know this thing, it is a labour in my sight:
17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.
Until I go into the sanctuary of God, and understand concerning their last ends.
18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.
But indeed for deceits thou hast put it to them: when they were lifted up thou hast cast them down.
19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!
How are they brought to desolation? they have suddenly ceased to be: they have perished by reason of their iniquity.
20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.
As the dream of them that awake, O Lord; so in thy city thou shalt bring their image to nothing.
21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,
For my heart hath been inflamed, and my reins have been changed:
22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.
And I am brought to nothing, and I knew not.
23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.
I am become as a beast before thee: and I am always with thee.
24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.
Thou hast held me by my right hand; and by thy will thou hast conducted me, and with thy glory thou hast received me.
25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.
For what have I in heaven? and besides thee what do I desire upon earth?
26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.
For thee my flesh and my heart hath fainted away: thou art the God of my heart, and the God that is my portion for ever.
27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.
For behold they that go far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that are disloyal to thee.
28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.
But it is good for me to adhere to my God, to put my hope in the Lord God: That I may declare all thy praises, in the gates of the daughter of Sion.
