Psalmet 73

1 Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

Pakai chu Isreal te din aphai, hitobanga lungthimtheng ho dinga chun.

2 Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

Keima din vang, kalamjotna beikoncha bou ahitai. Kalamlhong anal in lhulham pai ding kahitai.

3 Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

Ajeh chu keiman mikiletsahho gitlou bol pum hijong leu akhangtou u kamuteng ka otchalheh jin ahi.

4 Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

Amaho hi atahsa’u aphatheiyin, adamthei un, ahattheiyun lungkhamna imacha neilou dan’in aum jiuve.

5 Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

Amaho hin midang bang’in boina imacha aneipouvin midangho’n aneiju lunggimna amahon imacha aneipouve.

6 Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

Amahon kiletsahna songmantam a kisem khivui bang’in aki ouvin, gitlouna chu pon bang’in akisil’un ahi.

7 Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

Hiche miboltheiho hin alungsung uva angaichat chan’u anei un ahi.

8 Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

Amahon mi jahda dingngen aseijun kiletsah tah in midang chu suhmang ding ago uvin ahi.

9 E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

Amahon van douna’n thu asei uvin a-o cheng’un leiset pumpi asamsesoh jeng’un ahi.

10 Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

Hiti chun mipiho’n athusei u hi ajah uleh akicha uvin akisulungdong gam tauvin ahi.

11 dhe thonë: “Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?”.

Pathen’in ipi ahet am?, “Hatchungnung in thilsohho hi ahena dem?” atiuve.

12 Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

Hiche migilouho hi veuvin hinkhonom amang un ahao tultul jeng’un ahi.

13 Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

Imacha phachomlou ding’a lungthim theng ka put ham? Themmona beihel’a hinkho ka man hi mohseh ham?

14 Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

Nilhumkei in imacha phatchomna ka mupon hahsatna ngen ka mu jo’n ahi, jingkah seh in lunggimna ngen in eilonvuh in ahi.

15 Sikur të kisha thënë: “Do të flas edhe unë kështu”, ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

Keiman hitiahi ka seikhah a ahileh na mi ka hilou hijeng inte.

16 Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

Hijeh chun keiman miphalouho hi i-atileh khangtou cheh cheh u ham ti hetchet ding’in ka khol’in ahi. Ahinla iti hahsat hitam?

17 Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

Hichun O Pathen nangma muntheng’a ka lut’in ahileh ajona in migiloute khankho ka hin hedoh tan ahi.

18 Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

Tahbeh in nang’in amaho hi lhuh nathei munjeng a nakoi ahin alhuh lham nadiu a kiling gih geh songpi chung a nakoi joh ahi.

19 Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

Chomkah lou in amaho amahthahgam tauvin ahi, tijatna’n alhohmang gam tauve.

20 Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

O Pakai nangma na hung kipatdoh tengleh nang’in amaho ngolna chu na nuisat ding ahi, mikhat in jingkah lang’a amang anuisat tobang bou ahi.

21 Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

Hijouchun ka lungsung analheh jeng’in, hiti chun ka sunggil lang achiplha jeng’in ahi.

22 unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

Keima vang mingol le thilhethemlou kana hi- Nang a ding chun khohephalou gamsa tobangbep ka na hi bouve.

23 Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

Henge keima nang’a ka hi jing’e, nang man ka jetlang na tuh jingnai.

24 Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

Na chihna’n eikaihoi jing in, munloupi tah chu neilhut ding ahi.

25 Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

Van'a nang tailou koidangba ka nei ding ham? Leiset chung’a thildang jouse sang’in jong kalung in na ngaicha joi.

26 Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

Ka tahsa bei henlang ka lhagao lhadai jongleh, Pathen chu ka lungthim’a ka hanta ahijing’in Amahi tonsot'a kei a ahijing’e.

27 Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

Ama dalhaho jouse chu mahthah ding ahiuve, ajeh chu nangma dalhaho jouse chu nangman na sumang jin ahi.

28 Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.

Ahinla keima ding’in Pathen kom naihi iti phat a hitam! Keiman vang Pakai Lengchungnung chu ka kiselna ahijing e, chule keiman na thilbol kidangho hi mijouse ka seipeh ding ahi.