Psalmet 7
1 O Zot, Perëndia im, po kërkoj strehim te ti; shpëtomë nga tërë ata që më përndjekin dhe çliromë,
Psalmus David, quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini. Domine Deus meus in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me.
2 që armiku të mos e shqyejë shpirtin tim si një luan, duke copëtuar pa mundur njeri të më çlirojë.
Nequando rapiat ut leo animam meam, dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat.
3 O Zot, Perëndia im, në rast se e kam bërë këtë, në qoftë se ka ligësi në duart e mia,
Domine Deus meus si feci istud, si est iniquitas in manibus meis:
4 në rast se së mirës i jam përgjigjur me të keqen atij që jetonte në paqe me mua, ose në rast se e kam zhveshur armikun tim pa arësye,
Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis.
5 le të më përndjekë armiku dhe të më arrijë, le ta marrë nëpër këmbë jetën time dhe ta zvarritë në pluhur lavdinë time. (Sela)
Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam, et gloriam meam in pulverem deducat.
6 Çohu, o Zot, në zemërimin tënd; çohu kundër tërbimit të armiqve të mi dhe në favorin tim; ti ke vendosur gjykimin.
Exurge Domine in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. Et exurge Domine Deus meus in præcepto quod mandasti:
7 Kuvendi i popujve do të të rrethojë; kthehu mbi të në një vend të ngritur.
et synagoga populorum circumdabit te. Et propter hanc in altum regredere:
8 Zoti do të gjykojë popujt; gjykomë, o Zot, sipas drejtësisë sime dhe ndershmërisë sime.
Dominus iudicat populos. Iudica me Domine secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam super me.
9 Jepi fund ligësisë së njerëzve të këqij, por vendos njeriun e drejtë, sepse ti je Perëndia i drejtë, që provon zemrat dhe mendjet.
Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, scrutans corda et renes Deus.
10 Mburoja ime është te Perëndia, që shpëton ata që janë të drejtë nga zemra.
Iustum adiutorium meum a Domino, qui salvos facit rectos corde.
11 Perëndia është një gjykatës i drejtë dhe një Perëndi që zemërohet çdo ditë me keqbërësit.
Deus iudex iustus, fortis, et patiens: numquid irascitur per singulos dies?
12 Në qoftë se keqbërësi nuk ndryshon, ai do të mprehë shpatën e tij; e ka shtrirë harkun e tij dhe e ka përgatitur.
Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum.
13 Ai ka përgatitur kundër tij armë vdekjeprurëse, i mban gati shigjetat e tij të zjarrta.
Et in eo paravit vasa mortis, sagittas suas ardentibus effecit.
14 Ja, keqbërësi lind padrejtësinë; ai ka konceptuar ligësinë dhe ka për të pjellë mashtrimin.
Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem.
15 Ai gërmon një gropë dhe e bën të thellë, por bie vetë në gropën që ka bërë.
Lacum aperuit, et effodit eum: et incidit in foveam, quam fecit.
16 Ligësia e tij do të kthehet mbi kryet e vet dhe dhuna e tij do të bjerë mbi çafkën e kokës.
Convertetur dolor eius in caput eius: et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.
17 Unë do ta falenderoj Zotin për drejtësinë e tij, dhe do të këndoj lëvdime në emër të Zotit, Shumë të Lartit.
Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi.
