Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

Sálvame, oh ʼElohim, porque las aguas amenazan mi vida.

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

Estoy hundido en lodo profundo, Y no hay donde asentar pie. Entré en aguas profundas, Y un diluvio me inunda.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Estoy cansado de llamar. Mi garganta enronqueció. Mis ojos desfallecen mientras espero a mi ʼElohim.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Aumentaron más que los cabellos de mi cabeza los que me odian sin causa. Son fuertes los que quieren destruirme. Se declararon enemigos míos sin causa. Y tengo que pagar lo que no robé.

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Oh ʼElohim, Tú conoces mi insensatez. Mis pecados no te son ocultos.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

No sean avergonzados por mi causa los que en Ti esperan, Oh ʼAdonay Yavé de las huestes. No sean avergonzados por mi causa los que te buscan, Oh ʼAdonay Yavé de las huestes. Que los que te buscan no sean deshonrados por mí, Oh ʼElohim de Israel.

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Porque por tu causa he sufrido afrenta. Vergüenza cubrió mi semblante.

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

Me volví extraño para mis hermanos, Y extranjero para los hijos de mi madre.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Porque el celo de tu Casa me consume, Y las ofensas de los que te reprochan Cayeron sobre mí.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Me afligí a mí mismo con ayuno. Y esto fue mi afrenta.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Usé tela áspera como ropa, Y fui para ellos un refrán.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Los que se sientan en la puerta murmuran contra mí, Y soy el canto de los borrachos.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

Pero yo elevo mi oración a Ti, oh Yavé, en el tiempo aceptable. Oh ʼElohim, por la grandeza de tu misericordia, Respóndeme con la verdad de tu salvación.

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Sácame del lodo, Y no dejes que me hunda. Que yo sea librado de los que me aborrecen Y de las aguas profundas.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Que no me ahogue el diluvio de agua, Ni me sorba el abismo, Ni la fosa cierre sobre mí su boca.

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Respóndeme, oh Yavé, Porque tu misericordia es buena. Vuélvete a mí conforme a la grandeza de tu misericordia.

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

No escondas tu rostro de tu esclavo, Porque estoy en angustia. Respóndeme prontamente.

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Acércate a mi vida y redímela. Rescátame a causa de mis enemigos.

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Tú conoces mi afrenta, mi vergüenza y mi oprobio. Delante de Ti están todos mis adversarios.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

La afrenta quebrantó mi corazón, Y estoy enfermo. Busqué compasión, y no hubo, Y consoladores, pero ninguno hallé.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

Me dieron además hiel como alimento, Y en mi sed me dieron a beber vinagre.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

Vuélvase su mesa delante de ellos una trampa. Y cuando ellos estén seguros en paz, Se convierta en trampa para ellos.

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Sean oscurecidos sus ojos para que no vean, Y que sus cinturas tiemblen continuamente.

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Derrama tu indignación sobre ellos, Y alcánzalos con tu ardiente furor.

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Sea su campamento desolado, Que nadie viva en sus tiendas.

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

Porque persiguen al que Tú mismo mataste, Y comentan el dolor de los que Tú heriste.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Añade iniquidad a su iniquidad, Y no entren ellos en tu justicia.

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Sean borrados del rollo de la vida, Y no sean inscritos con los justos.

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

Pero yo estoy afligido y adolorido. Que tu salvación me ponga en alto, oh ʼElohim.

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Yo alabaré el Nombre de ʼElohim con canto, Y lo exaltaré con acción de gracias.

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

Y agradará a Yavé más que el sacrificio de un buey, O un novillo con cuernos y pezuñas.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Lo ven los humildes y se alegran. Ustedes, los que buscan a ʼElohim, Que reviva su corazón.

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

Porque Yavé oye a los menesterosos, Y no desprecia a sus prisioneros.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

¡Alábenlo los cielos y la tierra, Los mares, y todo lo que se mueve en ellos!

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Porque ʼElohim salvará a Sion, Y edificará las ciudades de Judá Para que vivan allí y las posean.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

Los descendientes de tus esclavos la heredan, Y los que aman tu Nombre habitarán en ella.