Psalmet 67

1 Perëndia pastë mëshirë për ne dhe na bekoftë; Perëndia e bëftë fytyrën e tij të shkëlqejë mbi ne, (Sela)

(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os (Sela)

2 me qëllim që mbi tokë të njihet rruga jote dhe shpëtimi yt midis gjithë kombeve.

for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.

3 Popujt do të të kremtojnë, o Perëndi, të gjithë popujt do të të kremtojnë.

Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;

4 Kombet do të gëzohen dhe do të ngazëllojnë, sepse ti do t’i gjykosh drejt popujt dhe do t’i udhëheqësh kombet mbi tokë. (Sela)

Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, (Sela)

5 Le të të lëvdojnë popujt, o Perëndi, le të të lëvdojnë tërë popujt.

Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!

6 Toka do të prodhojë frytin e vet; Perëndia, Perëndia ynë, do të na bekojë.

Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,

7 Perëndia do të na bekojë dhe tërë skajet e tokës do ta kenë frikë.

Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!