Psalmet 67

1 Perëndia pastë mëshirë për ne dhe na bekoftë; Perëndia e bëftë fytyrën e tij të shkëlqejë mbi ne, (Sela)

Til Sangmesteren; med Strengeleg; en Psalme, en Sang.

2 me qëllim që mbi tokë të njihet rruga jote dhe shpëtimi yt midis gjithë kombeve.

Gud være os naadig og velsigne os; han lade sit Ansigt lyse for os (Sela)

3 Popujt do të të kremtojnë, o Perëndi, të gjithë popujt do të të kremtojnë.

at man maa kende din Vej paa Jorden, din Frelse iblandt alle Hedninger!

4 Kombet do të gëzohen dhe do të ngazëllojnë, sepse ti do t’i gjykosh drejt popujt dhe do t’i udhëheqësh kombet mbi tokë. (Sela)

Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

5 Le të të lëvdojnë popujt, o Perëndi, le të të lëvdojnë tërë popujt.

Folkeslag skulle glæde sig og synge med Fryd; thi du dømmer Folkestammer med Ret, og Folkeslag paa Jorden dem fører du. (Sela)

6 Toka do të prodhojë frytin e vet; Perëndia, Perëndia ynë, do të na bekojë.

Dig skulle Folkestammerne prise, o Gud! dig skulle Folkestammerne prise alle tilsammen.

7 Perëndia do të na bekojë dhe tërë skajet e tokës do ta kenë frikë.

Landet har givet sin Grøde; Gud, vor Gud, vil velsigne os. Gud vil velsigne os, og alle Jordens Grænser skulle frygte ham.